[cd, Young Love/Five Roses]
Gary Levitt (zang, gitaar, keyboards, drums) gaat met zijn Setting Sun al een behoorlijke tijd mee. Hij heeft zich in de loop der jaren ontpopt als begenadigd singer-songwriter en combineert dat het liefst met Americana, pop, indierock, folk en neoklassiek. Na zijn rauwe maar sterke twee eerste albums Holed Up (2002) en Math And Rock (2004), waar ze ergens op melancholische wijze tussen de Pixies en Dinosaur Jr. uitkomen, schaaft hij zijn muziek steeds een beetje bij. Dat levert de twee geweldige albums Children Of The Wild (2008) en Fantasurreal (2010) op, die subtieler zijn maar nog altijd pakkend en droefgeestig, waarbij enkel de accenten en associaties wat zijn verschoven. Gary is ook bandlid van Quitzow, terwijl bandleidster Erica Quitzow weer bij Setting Sun te gast is. De laatste twee keer brengen ze tegelijk nieuwe albums uit.
Dat is nu een keer niet het geval. Wel is Erica Quitzow (viool, zang) weer te gast op de vijfde cd Be Here When You Get There van Setting Sun. Daarnaast zijn ook bassist/zangeres Jennifer Turner (Here We Go Magic, Furslide, Joseph Arthur), zangeressen Avtar Khalsa en Bree Merkwan, drummer Brian Geltner (Joseph Arthur), toetsenist/zanger Lawrence Roper, celliste Lenna Pierce en de violisten Peri Delorenzo, Concetta Abbate en Maya Shankar van de partij. Het is duidelijk dat Gary het geheel gewoon nog rijker wil inkleuren dan voorheen. Nergens leidt dit echter to overdaad, daarvoor blijft het allemaal te intiem en melancholisch. Je krijgt derhalve 10 prettige songs voorgeschoteld, die nog maar eens de kwaliteit van dit project onderstrepen. De stemmige zang van komt ergens uit tussen de zangers van Calla en Dinosaur Jr., al dan niet ondersteund door de prettig serene vrouwelijk zang. Ook muzikaal vertoont de muziek wel verwantschap met die groepen en daarnaast met artiesten als Lambchop, The Notwist, Cakekitchen, Get Well Soon, Elliott Smith, The Magic Numbers, Silver Jews en Misophone. Overigens duurt dat alles slechts 29 minuten, maar er gebeurt zoveel dat je daar geen last van hebt. Heerlijk beklijvende hybriden van de reeds genoemde stijlen, maar dan nog beter.
door Jan Willem Broek