Space Siren – Mr Wagner, Please Give Us A Call

SR034_cd[cd/lp, Katzwijm/Subroutine]

Het wemelt de laatste paar jaar weer van de ijzersterke Nederlandse alternatieve rockbands. Een band die daar wat mij betreft bovenuit dreigt te steken is Space Siren. Dit alles op basis van de dubbele, gelijknamige 7” uit 2010 en een split-single met The Sugarettes uit 2011. Er is ook in 2005 al een single verschenen, maar die ken ik niet. In 2010 heb ik gezegd: “Dit is een ijzersterke terugkeer van een supergroep met internationale potentie, waarbij ik geheel terzijde wil toevoegen dat “This Radar” één van de allerbeste/lekkerste noisenummers is die ik ken. Alleen een kwartiertje in 5 jaar tijd stilt de stevige trek niet. Hopelijk krijgen we heel snel een volledig album.” Welnu, dat volledige album is twee jaar later een heuglijk feit. Dat ik het een supergroep heb genoemd komt mede door de bezetting bestaande uit drumster Ineke Duivenvoorde (Seesaw), superproducer en gitarist Corno Zwetsloot (Decemberboys, Seesaw, Zoppo), zangeres/gitariste Gwendolien Douglas (AC Berkheimer) en bassist Aico Turba (Cereal). Het album Mr Wagner, Please Give Us A Call is wederom bij de labels Katzwijm en Subroutine ondergebracht en op zowel cd als lp verkrijgbaar. De titel verwijst naar de man die hun mengtafel met enige regelmaat heeft moeten repareren; een nadeel van analoog opnemen, wat overigens niet opweegt tegen de voordelen. Ik wil geheel tegen mijn gewoonte in toch beginnen met één kleine kanttekening te plaatsen, want ik begrijp niet dat er met een topproducer als Corno zo’n vlak geluid, alsof er een deken in je speakers zit, uit is gerold. Het is overigens niet bij alle nummers zo en wellicht is het bedoeld als mystiek vernis. Als ik nog eens naar de release uit 2010 luister is het geluid -niet de muziek dus- daar helderder, harder en gewoon iets beter. Ik begrijp de voorliefde om het analoog te doen, maar dit doet de band een tikje tekort. Nu is de totale kwaliteit dusdanig dat dit het verdere plezier dat je aan dit album beleeft er totaal niet onder te lijden heeft. De band brengt namelijk catchy noise afgewisseld met meer rustige en speelse nummers, die je dikwijls tot op het bot weet te raken; melancholie, kracht en schoonheid gaan hier op een heel fraaie wijze hand in hand. Ik weet nog goed hoe ik begin jaren 90 voor het eerst de noise van Lush onderga. Bergen ijskoud kippenvel van zoveel pracht en kracht ineen. Precies dat gevoel krijg ik bij diverse songs hier; het is overrompelend mooi. Verwacht overigens geen gemakkelijk album, want de noise die ze brengen kan echt venijnig uitpakken en er is genoeg dwarsheid, rauwheid en dissonantie aanwezig om voor een uitdagende luistertrip te zorgen. Daarbij steken de nummers ijzersterk en origineel in elkaar, worden de instrumenten perfect ingezet en gedoseerd en is de zang van Gwendolien werkelijk een lust voor het oor. Ze brengen een stevige hutspot van noise, shoegazermuziek, wave en droompop. Daarom bestaan de referenties naast Lush ook uit de noise van de oude Sonic Youth, Deity Guns, Gone Bald en A Place To Bury Strangers, de dwarse droompop zoals in “Girlfriend Who Don’t Love Their Boyfriends” van Stereolab en Broadcast, de shoegaze van My Bloody Valentine, de melancholische wave van Zoppo, de spacy elementen van Spacemen 3, de harde poprock van de Pixies en de spookachtige noise van The Third Eye Foundation. Ze koppelen dit ook nog eens aan diverse experimenten die het album niet bepaald eenvoudiger maken, maar wel zorgen voor meer diepgang en diversiteit. En het snoeiharde “Oh My God, Someone Killed Kelly”, dat lijkt te verwijzen naar South Park, toont ook aan dat de band beschikt over een gezonde dosis humor. Ondanks dat de genoemde associaties vooral in het verleden liggen, is Space Siren helemaal een band van nu; ze trekken alleen goed geworteld ten strijde. Ze doen ook niet bepaald onder voor deze voorbeelden en excelleren door hun brede aanpak. De groep brengt daarmee nog meer dan gehoopt en komt met één van de beste en meest afwisselende noise albums sinds tijden. De eerste Nederlandse kandidaat voor de jaarlijst is een feit! Een ware sensatie!

Luister/Kijk Online bij Myspace:
Oh My God, Someone Killed Kelly
Luister (Tijdelijk) Online bij de Luisterpaal:
Mr Wagner, Please Give Us A Call

door Jan Willem Broek

Comments

comments

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.