NNM is een serie waarin we nieuwe muziek van Nederlandse artiesten bespreken.
Horizon – The Disc Of The Sun / The Disc Of The Moon (2cd, Esc.rec)
Op het innovatieve label Esc.rec uit Deventer verschijnen doorgaans interessante elektronische releases, maar zo nu en dan ook meer rock en avant-garde bands als Plan Kruutntoone en Klimperei. Onlangs is nog de 100ste release Various Artists – Matter Affect, die alle intenties van het label nog maar eens onderstreept (en nog altijd verkrijgbaar is). Een project dat eveneens uit een heel ander vaatje tapt is Horizon. Geestelijk vader is Ries van Schie, die al snaar- en percussie-werk heeft verricht in bands als There, Kid Risdim, Gat in de Lucht en Bushman’s Holiday. Daarnaast heeft hij soundscapes gecreëerd met Oersoep en heeft hij ook improvisatiemuziek voor onder meer dans gemaakt. Online vind je verder echt niks terug over hem, dus de focus ligt volledig op de muziek. En daar is niks mis mee!
Van Horizon is zojuist het dubbel album The Disc Of The Sun / The Disc Of The Moon uitgekomen. De zonzijde bestaat uit 20 nummers van samen ruim 77 minuten lang. Al snel wordt duidelijk dat dit om bijzondere muziek gaat, die zich niet eenvoudig laat duiden of in een categorie onder te delen is. Ook daar is niks mis mee. Sterker nog, het zijn uiterst biologerende muziekstukken die overigens meer weg hebben van collages. Van Schie legt de basis met folkachtige akoestische instrumenten, waaraan hij beats, veldopnames en samples van onder meer diverse platen toevoegt. Voor dat laatst genoemde bestaan termen als turntablism, plunderphonics, cut-up en ook (heel mooi) dj poetry. Maar een sample ergens vandaan halen maakt nog geen muziek, kent u die uitdrukking? Dat ambacht verstaat van Schie echter als geen ander blijkt. Hij fabriceert muziek waarbij folk, beats, experimenten, wereldse (Afrikaanse) en abstracte muziek op avontuurlijke, speelse en doorwaadbare wijze aan de man gebracht worden. Niet alleen zorgt hij voor lekker ritmische en meeslepende stukken, hij voegt er ook met enige regelmaat zoveel humoristische fragmenten aan toe. Dus naast dat ik gefascineerd ben door de diverse wonderlijke combinaties en gewoonweg geniet van de geweldige resultaten, tovert de muziek ook met enige regelmaat een brede grijns op mijn gezicht. Soms brengt hij ook “echte” songs, waar de samples meer als instrument ingezet worden en hij je op bezinnende wijze laat wegdromen. De maanzijde telt nog eens 14 tracks, die samen maar liefst ruim 79 minuten duren sluit daar ook meer op aan. De ingrediënten zijn weliswaar hetzelfde, maar deze worden op een meer duistere, filmische en stemmige manier ingezet, waarbij ook vaker trip hop en downtempo elementen worden toegevoegd. Dat overigens zonder ooit echt in een bepaald vakje te passen, want daarvoor is de muziek echt te uniek. Je ontdekt per luisterbeurt ook steeds weer iets nieuws. Fans van enerzijds Public Works, The Tape-beatles, Negativland en People Like Us maar anderzijds Tunng, Dntel, Hood en Boards Of Canada zullen dit denk ik ook wel waarderen. Let wel, zonder dat het er per se op lijkt. Waar je tevens niet omheen kunt is de fantastische verpakking: een 7” single, waarop aan beide zijdes een cd is geplakt die weer uitklapbaar is. Dat alles is in (verschillende) vintage papieren 7”-hoesje gestoken. Daar betaal je dan iets extra voor, maar het is werkelijk elke euro meer dan waard. Wat een alomvattend meesterwerk!