[2lp, Tonefloat/Suburban/Bertus]
“When The Bleeding Stops, The Scars Remain” is de indringende boodschap die je als pop-up krijgt te zien als je de site van Maarten van der Vleuten opent. Van der Vleuten is een Nederlandse artiest die al sinds 1985 actief is met het maken van elektronische muziek in verschillende vormen (industrial, noise, experimentele muziek, house, ambient, techno) en onder verschillende aliassen. Het is derhalve goed mogelijk dat je eerder namen als 48V, 48V Phantom Power, Cliche, Cryptic, D. Huystee, DJ Dusk, DJ G-Spot, Dutch Department Of Techno, E144, E414, Error 144, Error 441, Flash Back, Flux, Frantic, G.S.G (Glue Sniffin’ Gerald), Gangrene, In-Existence, Integrity, Maarten & Tjeerd, Major Malfunction, M & M Clan, MVDV, N.Cantado, Noise Architect, The, Orpheus,, Party Marty, Phlux, Pultec, TZ 2, TZ 7, V48, Vandervleuten of Zimt bent tegengekomen. Allemaal draagt het zijn creatieve stempel. Hij opereert alweer een tijdje onder zijn eigen naam en dat geeft helemaal niks. Zijn nieuwste dubbel lp The Scars Remain is daar het dik gedrukte bewijs van. Zoals gewoonlijk is zijn muziek geen lichte kost. Ditmaal behandelt hij thema’s als fysieke en psychelogische littekens, zowel op individueel als groepsniveau al dan niet doorgegeven van generatie op generatie, waarbij hij onderwerpen als oorlogen en genocides, verlies, rouw en dergelijke aansnijdt. De eerste lp opent met “Der Tod Ist Keine Himmel” meteen al op adembenemende wijze met industriële soundscapes waardoor je drumroffels, spookachtige klanken en de stem van de Duitse evangelist Anton Schulte hoort. De toon is gezet. Hij duikt erna de dark ambient in met veldopnames en allerlei vindingrijke details. Je hoort onder meer militante drumroffels, fanfares, blaaspartijen, zingende monniken en af en toe zijn eigen stem die uit een parallelle realiteit lijkt te komen. Zijn composities laveren tussen de genoemde industriële soundscapes en dark ambient in, maar neigen soms ook meer naar neoklassiek of meditatieve ambient. Dit dubbelalbum is dan ook als een verhaal met verschillende hoofdstukken, waarbij de muziek op consistente wijze van karakter wisselt. De muziek is diepgravend en weet je dikwijls volledig aan de grond te nagelen. Dat laatste zowel door de duistere, verbluffende schoonheid als het imponerende totaalgeluid dat je soms volledig lijkt te omhullen. Referenties in deze zijn lastig, maar denk aan een caleidoscopische mix van Test Dept, The Caretaker, Towering Inferno, Human Greed, Machinefabriek, In Slaughter Natives, Vidna Obmana en Pete Namlook. Maar eigenlijk moet je dit gewoon zelf ervaren. Het tot de verbeelding sprekende werk is als die ene diepzinnige, aangrijpende film in de bioscoop waarvan je volledig stil valt. Maarten weet dit enkel met geluid te bewerkstelligen, wat naast de sublieme muziek al een prestatie van formaat is. Een prachtige soundtrack die zich diep zich net als de thema’s onder de huid nestelt
Luister Online bij Soundcloud:
The Scars Remain (albumpreview)
door Jan Willem Broek