[cd, Das Simple/Mandaï Distribution]
“Oh da’s simpel”, roepen mensen nog wel eens als een ander met een probleem/vraag zit. Hoe goed bedoeld ook, het devalueert de vraagsteller een beetje tot een oen. En soms zijn zaken die simpel lijken helemaal niet zo eenvoudig als ze in aanvang lijken. Neem nou de band Das Simple met hun cd Das Simple. Simpeler kan het niet zou je zeggen. Het eerste wat je hoort als je de cd opzet, is een behoorlijk complexe bak herrie met pompende bassen, piepende gitaren, uitzinnige Engelstalige zang en waanzinnige tempowisselingen. Je wordt qua associaties meteen richting een band als Unsane gedreven, maar dan met de complexiteit van Ruins en de energie en prettige gestoordheid van Melt Banana. Een alles behalve Franse sound kan je gerust stellen. Toch komt het in 2008 opgerichte kwartet bestaande uit Julius (“fuzz” bas), Z (drums), Arnalux (gitaar) en Ramon Kalifa (gitaar, zang) gewoon uit Marseille. De muzikale ideeën komen voort uit het complexe brein van Julius en de teksten uit die van Ramon. Een gouden, maar niet bepaald gemakkelijke combinatie zo blijkt. Ze hebben zich dan ook tot doel gesteld een mix te maken van gespierde noise rock en punkachtige jazz, die heilige huisjes omver moet schoppen. Nou dat lukt aardig. Na de eerder beschreven opening van de cd brengen ze uiteenlopende, doch veelal harde stukken ten gehore. Door de pompende bassen, de soms staccato ritmes en de krachtige zang moet je nog wel eens denken aan Nomeansno en Godheadsilo. Op de meer inventieve en complexe momenten gaan je gedachten wisselend uit naar Don Caballero, King Crimson en Zappa. Maar ook Dazzling Killmen, Shellac, Mr. Bungle, Chevreuil, Cheval De Frise en Zëro passeren de revue. De zang is soms heel hard en soms juist weer harmonieus en uitbundig, maar altijd net als de muziek superdynamisch, gevarieerd en energiek. Geniaal, zo simpel is dat.
Luister Online:
Das Simple (album)
door Jan Willem Broek