Upperlip Orchestra – Hydrophobia

Upperliporchestra-hydrophobia[cd, Auurk]

Onder leiding van gitarist, pianist en zanger Bert Lietaert is er weer een nieuwe, interessante band van de grond gekomen bij onze immer sympathieke zuiderburen. Voor deze Belgische groep Upperlip Orchestra schrijft Lietaert alle muziek en teksten, maar laat de invulling ervan voor een groot deel over aan de diverse muzikanten die hij om zich heen heeft verzameld. Voor dit orkest hebben zich door de wol geverfde muzikanten aangesloten. Dat zijn namelijk drummer Maarten Moesen (Admiral Freebee, Brzzvll, Guido Belcanto, Sweet Little Mojo, Buurman), keyboardspeler Joris Caluwaerts (The Go Find, Lady Linn & Her Magnificent 7, Zita Swoon, Milow, The Rudi Trouvé Septet, Franco Saint De Bakker, STUFF), bassist Steven van Loy (Lucy & The Birds, Electric Miles Project, Zoshia, Soulbob, BeBop, Robrecht, Jim Cole, Brzzvll) en niet in de laatste plaats zangeres Sarah Devos, (Koala, Flip Kowlier, Leki, Krema Kawa). Ze worden her en der nog versterkt door violist Andries Boone (Ballroomquartet) en kunnen live rekenen op Rhodes-speler Bram Weijters, (Dez Mona, Winther, Bram Weijters Trio, Jerboa, Phluff). Zo blijkt dit nieuwbakken project met dit sterrenteam meteen een supergroep te zijn.
Ze presenteren nu hun debuut Hydrophobia. Watervrees dus, maar dat als metafoor voor de angst om nieuwe wegen in te slaan en uit je comfortzone te stappen, zoals de cover ook zo fraai illustreert. Het gaat allemaal over het durven najagen van dromen. Welnu, een album uitbrengen met de muziek die je graag wilt maken is er natuurlijk wel één. Gaan er mensen naar luisteren? Vindt men het goed? Is het erg als dat niet zo is? Voegt het iets toe? Het Upperlip Orchestra kan gerust zijn, want het brengt niet alleen een sterk geluid ten gehore, maar weet ook te verrassen met spontane combinaties van stijlen. De muziek verraadt een voorliefde voor nachtelijke jazz, maar laat ook duidelijk horen dat ze andere stijlen omarmen. Dat Lietaert niks voorkauwt, maar enkel richting geeft blijkt wel uit de dynamische inbreng van de rest. Ten eerste is er leadzangeres Sarah Devos, die met haar pakkende, soulvolle zang op het spannende midden van Portishead, Little Aïda, Nicolette, Sade en Ella Fitzgerald uitkomt. Ook de muzikale omlijsting is er naar, want die waaiert uiteen van jazz tot avant-pop, folk, fusion, trip hop, funk en poprock. Maar de groep lijkt het liefst z’n eigen gang te gaan zonder aan genregrenzen te denken. Ze scheppen hiermee een meeslepende, broeierige atmosfeer die zowel ’s nachts als op een zwoele zomerdag goed zal gedijen. De muziek weet op filmische wijze tot de verbeelding te spreken maar is ook confronterend en intrigerend. Naast de eerder genoemde namen moet je ook denken aan een heerlijke kruisbestuiving van Waiting For Eve, Zita Swoon, Neneh Cherry & The Thing, Wes Montgomery, Portico Quartet en Dez Mona. Moesen, die ook nog prefab piano en diverse percussie-instrumenten speelt en zorg draagt voor achtergrondzang en programmeringen, neemt de productie en mix van de cd voor zijn rekening. Hiermee is het groepsgevoel al helemaal compleet. Schoonheid, spanning, sfeer, soul en speciaal gaan hier gewoonweg hand in hand. Ja met Upperlip Orchestra zit het helemaal snor!

door Jan Willem Broek

Comments

comments

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.