[cd, Zeal/Konkurrent]
In 2008 verschijnt het geweldige album Shaving Your Beard On A Nice White Cloud van Kawada. Deze Belgen vormen een alternatiever en zelfs leuker antwoord op dEUS, die ik ook bepaald niet slecht vind. Een jaar later verschijnt het zowel humoristische als prachtige album Uittocht van De Anale Fase, vol breekbare liedjes, die het zelfs tot in mijn eindejaarslijst schopt. Vorig jaar verschijnt de geweldige indierock cd Come Watch Me Disappear van Tommigun. Leuke informatie, maar wat koop je ervoor? Nou, de gemene deler is Joeri Cnapelinckx, die nu weer opduikt in de Sunday Bell Ringers. Nu kan je hem betichten van draaikonterij, maar zo anaal gefixeerd is hij echt niet. Hij brengt binnen hetzelfde muzikale spectrum steeds kleine verschuivingen aan, waardoor zijn muziek zich steeds voor andere bands leent. En eigenlijk is Sunday Bell Ringers een doorstart van het Brusselse Kawada. Joeri is namelijk al geruime tijd bezig met een opvolger van het eerder genoemde debuut, maar gaandeweg verandert het geluid en de leden en besluit hij de band om te dopen tot Sunday Bell Ringers. Van de vorige formatie zijn naast Joeri (zang, piano, orgel) ook Eva Vermeiren (sax, effecten, zang) en Mark Van Ransbeke (gitaar) overgebleven. Nieuw in de gelederen zijn Mattijs Vanderleen (drums, beats) en Bart Verdonk (bas, zang). De cd opent nog zoals Kawada dat zou kunnen doen, maar al snel kondigen de verschillen zich aan. De muziek is mysterieuzer en grijpt breder om zich heen. Met dat laatste bedoel ik dat ze intieme songs kunnen brengen, maar ook overrompelende epische met strijkers en al of zelfs elektronische tracks met zware, bijna industriële beats. De sterke melodielijnen, de bijzondere, dromerige atmosfeer en die zang die ergens het midden houdt tussen Pall Jenkins (Three Mile Pilot, The Black Heart Procession), Greg Dulli en Ozark Henry, vormen een soort rode draad tussen al die verschillende songs. Er zit namelijk een hoop stijlen in deze cd, zoals indierock, avant-garde, piano gestuurde muziek, elektronica en film noire. Zelf zeggen ze een avontuurlijke variant op de Twin Peaks soundtrack te brengen, wat in de meer mysterieuze en duistere tracks ook nog wel opgaat. Voor de rest is het gewoon een prettig gevarieerd en origineel werk, dat diep onder je huid kruipt en je beetgrijpt om niet meer los te laten. In het wonderschone “Like Home” hoor je een breekbare en gewoonweg verbluffende inbreng van het duo uit Amatorski. En zo zijn er telkens zeer aangename traktaties op het album. Een totaalalbum dat je in één keer omarmt. Ik ben nog geen standbeeld voor Joeri aan het kleien, maar ben zo langzamerhand wel geneigd hem blind te volgen. De bandnaam veranderen is in deze een wijze keuze geweest. De Sunday Bell Ringers zijn een meer dan waardige opvolger van Kawada en één van de muzikale verrassingen van dit jaar. Geweldig “debuut”!
Luister Online bij Soundcloud:
Sunday Bell Ringers (album)
door Jan Willem Broek