[cd, Volkoren/PIAS]
Volkoren is een geweldig Nederlands label dat kwalitatief hoogwaardige muziek brengt en veelal ook zorg draagt voor stijlvolle, fraaie artwork. Een nieuwe release op het label is altijd de moeite waard om uit te checken, ook al ben ik zelf in het geval van Silmus wat aan de late kant. Maar wat in het vat zit verzuurt niet. Het is zo aan het einde van een druk recensiejaar voor mij een zeer aangenaam, rustiek slotakkoord wat de Friese muzikant Gert Boersma (akoestische gitaar, elektrische gitaar, ukelele, bas, zang, samples, sounds) hier op zijn debuut Ostara laat horen. Hij wordt hier geholpen op gitaar door mede labeleigenaar, producer en muzikant Minco Eggersman (ME, At The Close Of Every Day, The Spirit That Guides Us, Magnusson Arrived from Fjörnebö, Rollecoaster 23), Jan Borger (piano, bas, synthesizer, Hammond, accordeon, opnames, foto’s) en zangeres Mirjam Feenstra. De basis wordt veelal gelegd door de akoestische gitaar, die dan door de elektronica, piano en overige instrumenten prachtig omlijst wordt. Hiermee creëert Gert ambientachtige, dromerige schetsen die sterk op je gevoel inspelen. De zang is hierbij spaarzaam aanwezig en wordt meer als een sfeerscheppend instrument in het geheel geïncorporeerd. Het zijn overpeinzingen die je helemaal uit de realiteit halen en even doen wegdromen, nadenken. Muziek om tot bezinning te komen en intens van te genieten. De muziek haalt op uiterst nostalgische wijze mooie herinneringen op. Ik ben even weer terug in de jaren 80 en 90 waar The Serenes, Dif Juz, The Blue Aeroplanes, Brian Eno, Boxhead Ensemble en Harold Budd hun tot de verbeelding sprekende muziek ten gehore brengen. Daarnaast zit ik tevens midden in het heden met namen als Múm, Stafrænn Hákon, ME en At The Close Of Every Day in mijn hoofd. Het geheel is zowel onderkoeld als warm, waadoor je eruit kunt halen wat je wilt; uitwaaien in het frisse winterweer of je neervlijen om de open haard. Je ontwaakt pas weer als na 29 minuten het album is afgelopen. Dat is wellicht dan ook het enige nadeel, want naar deze muziek kan ik echt uren achtereen luisteren. Een magistraal kleinood om diep te koesteren.
door Jan Willem Broek