[cd, Anticon/Konkurrent]
Wellicht ken je de naam Serengeti enkel van de eindeloze vlakte die zich uitstrekt van het Noorden van Tanzania tot in het Zuidelijke deel van Kenia, maar Serengeti is ook al 11 jaar het alias van de alternatieve hip hop artiest David Cohn uit Chicago. Hij maakt veelal scherpe, maar pakkende hip hop en heeft al zo’n 18 albums uitgebracht, al dan niet in samenwerking met de Polyphonics. Hij is vorig jaar samen met Sufjan Stevens en Son Lux als S / S / S ook te horen op de 12” Beak & Claw. Een man met een geweldige staat van dienst.
Op zijn nieuwste worp Kenny Dennis LP creëert hij een fantasiewereld rond het zelfverzonnen, 50 jaar oude personage Kenny Dennis. Zijn wereld bestaat uit honkbal, rap, de mijl in 4:14 lopen, nitroglycerine, Bratwurst, Homer Simpson en Bill Swerski. Hij heeft een behoorlijke attitude, houdt van absurdisme en bezit een snor om U tegen te zeggen. Met Kenny Denny valt gewoonweg niet te spotten. Een volslagen eigengereid figuur, die de mensen ongevraagd adviezen geeft en een hart onder de riem steekt. Serengeti geeft in feite met metaforen een kritische, maar ook hilarische blik op de hedendaagse wereld. Zijn alterego duikt voor het eerst op in 2012 op zijn Kenny Dennis EP en krijgt nu op een volwaardig album de ruimte om zijn gal te spuwen. De muziek is een mix van duistere hip hop, rap en allerhande samples en elektronische en avant-gardistische geluiden. Hij krijgt steun van labelgenoten Jel (scratches) en Odd Nosdam (productie). Hij klinkt behoorlijk fel, maar door de vele humoristische elementen ligt het nooit zwaar op de maag. De muziek biologeert en beklijft en weet je per luisterbeurt steviger te grijpen en raken. Humor en kritiek vormen altijd al een sterk wapen en Serengeti beheerst dat wapen als geen ander. Op de hoes zal je veel bekende figuren tegenkomen, hetgeen het humoristische aspect nog maar eens onderstreept. Je krijgt een bijzondere kruisbestuiving van Paris, Dälek, Themselves, Ice-T, Beck en MF Doom. Het is sterk geproduceerd, ligt lekker in het gehoor en brengt als je er de tijd voor neemt tekstueel ook heel veel. Met Kenny Dennis valt niet te spotten, maar Serengeti is baas. Magistraal album!
door Jan Willem Broek