[cd, Tonefloat/Bertus]
Het zou zo maar kunnen dat zijn zoon in Nederland nog bekender is dan hijzelf. De Brit Dan Geesin is namelijk een in Amsterdam woonachtige, unieke muzikant en filmmaker. Dat is hem ongetwijfeld met de paplepel ingegoten door zijn eveneens unieke muzikale vader Ron Geesin (1943). Van hem heb ik lang niets meer vernomen, maar hij heeft al een meer dan indrukwekkende staat van dienst zowel solo als pianist bij The Original Downtown Syncopators in de jaren 60 en als tijdelijk lid van Pink Floyd op hun spraakmakende Atom Heart Mother uit 1970. Daarnaast heeft hij met Roger Waters de geweldige cd Music From The Body uit datzelfde jaar op zijn naam staan. Wat hem typeert is zijn unieke, onconventionele, humorvolle en speelse aanpak van muziek maken en componeren, die eigenlijk niet aan tijd, ruimte of genre verbonden is. Hij experimenteert met tapes, veldopnames, elektronica en allerhande instrumenten om zijn geniale composities vorm te geven. Met zijn nieuwste werk RonCycle 1: The Journey Of A Melody is hij sinds 1986 bezig geweest. Het is een werk geweest dat alsmaar groeit, ingevroren en ontdooid wordt, geschuurd en geschaafd wordt en uiteindelijk gefinetuned. Maar na 25 jaar is het ei dan toch echt gelegd. Als je naar de cd luistert hoor je hoe groot zijn invloed op Pink Floyd geweest moet zijn, zonder dat die band hier nu direct een referentie vormt. Het gaat meer om de vrije en ontwapende manier van componeren. Ongetwijfeld zal hij voor zijn cd ook diverse psychedelisch ontbijtjes hebben genuttigd, maar deze muziek levert eerder voer voor je gedachten op. Zijn “reis” van een melodie of melodielijn vormt de hoofdmoot. Allerlei pakkende en dikwijls complexe ritmes en melodielijnen nemen je als het ware mee op een tijdreis van de jaren 60 tot nu. De geluiden waarmee deze tot stand komen variëren overigens, van orgelklanken tot percussieachtige geluiden. Om deze lijnen drapeert hij zang of flarden ervan, stemsamples en muziek van diverse genres. Zo hoor je folk, prog rock, rock in opposition, krautrock, psychedelica, jazz, brass, funk, minimal, elektro-akoestische muziek en orkestrale stukken. Ron Geesin gebruikt echter altijd kleine stukjes, waardoor er een muzikaal mozaïek ontstaat rond zijn reizende melodielijnen. De ene keer luchtig vol de nodige humor en op andere momenten duister, complex, surreëel en tot de verbeelding sprekend. Zijn subtiel, muzikale patchwork heeft hier en daar raakvlakken met artiesten als The Residents, Pink Floyd, Camel, King Crimson, Birdsongs Of The Mesozoic, Van Der Graaf Generator, Curlew, Gilles Gobeil, Bonzo Dog Band, Philip Glass en Ivor Cutler, maar nooit voor lang en ook meer van deze tijd. Geesin lijkt niet geïnteresseerd te zijn om een bepaald soort muziek te maken, hij volgt liever de lijn van zijn concept of in dit geval zijn melodielijnen van het verleden die hij in 16 integrale suites fraai tot bloei laat komen in het heden. Muziek die als wijn de tijd heeft gehad om te rijpen en nu op dronk is. Een uniek, fascinerend, groots en uiterst genietbaar luisteravontuur.
Luister Online bij Soundcloud:
Under The Heat / Agreeable Disagreement
door Jan Willem Broek