[mcd, Birch & Broom/Subroutine]
Dynamiek, spanning, escapisme, een triade waartussen Reiziger zich al meer dan anderhalf decennium bevindt. Steeds op zoek van het geluid van de grootstad, het eindeloze in kilometers naaldwoud, de confrontatie met zichzelf. Na 10 jaar van stilzwijgen, bereikt Reiziger een nieuwe afgelegen halte. Hier volgt voor jullie “KodiaK Station”.
Zo luidt de mooie herintroductie in openingstrack “Interbellum” op de nieuwe cd KodiaK Station van het Belgische Reiziger, die na 11 jaar radiostilte ineens is verschenen. Ach er zijn bands die er langer over doen, maar net als bij veel van hen is ook Reiziger meer dan welkom in het hedendaagse muzieklandschap. Dat komt met name doordat ze een lekker stevig eigengereid geluid met zich meebrengen, waar je simpelweg niet genoeg van kunt krijgen. De band wordt gevormd door zanger/gitarist/pianist Geert Plesser (voorheen ook Kosjer D., Confuse The Cat), bassiste Kristien Hendrix (ook ex-Kosjer D.), gitarist Pascal Hens (eveneens uit Bronze), drummer Sven Gielen. Saillant detail wellicht is dat de emocoreband Kosjer D. als derde lid Arne van Petegem (Styrofoam, Tin Foil Star) heeft gehad, maar na het uiteen gaan zijn Geert en Kristien dus met deze band verder gegaan. Ze brengen naast de introductie zes nieuwe tracks, hetgeen wellicht wat mager is na zoveel jaar. Maar ik ga niet mopperen, want hetgeen ze brengen is gewoon weer steengoed. Ongepolijste post-hardcore, noise en psotrock, die zo als fraaie soundtrack kan dienen voor hun desolate coverplaatje, maar ook bij een verlaten achtbaan op een sepiakleurige prent, een onmetelijke vlakte of elk ander mooi eenzaam beeld dat hierbij in je hoofd gevormd wordt. De muziek is dus duidelijk tot de verbeelding sprekend en melancholisch maar tegelijkertijd ook stevig en spannend. Ze halen hiermee het beste van Sonic Youth, Fugazi, Karate, Dinosaur Jr., June Of 44, Pinback, For Carnation en The Van Pelt naar boven. Laat dit vooral een handvat zijn, want Reiziger bezit beslist over een eigen, veelal ingetogen sound. In “Transgression” zijn naast 2 andere gastzangeressen eveneens de zusjes Martha en Loesje Maieu (Blackie & The Oohoos, Flying Horseman) te horen, wat altijd een feest is. Na goed 27 minuten is het alweer voorbij. Aan de andere kant kan een bokswedstrijd ook met één goed geplaatste uppercut in korte tijd beslist zijn. En zo voelt het ook meer. Een korte maar overtuigende krachtmeting waarmee ze de toekomst in kunnen. Hulde!
Shy Reptile (by Reiziger) from Swoon on Vimeo.
door Jan Willem Broek