[cd, Kranky/Konkurrent]
Dat Labradford ooit nog iets uit gaat brengen lijkt helaas heel onwaarschijnlijk, ook al is hun status nog steeds “on hiatus”. Bobby Donne is met die erfenis op zak in Cristal noise aan het maken en Mark Nelson is al jaren actief met zijn project Pan American. En van die laatste komen gelukkig zo om de twee jaar wel heel mooie platen. Zijn zesde album heet White Bird Release en bevat weer die prachtig verstilde muziek, zoals ook te horen op één van zijn sterkste albums Quiet City uit 2004. De muziek is een prettige mix van ambient, glitch, drones, lichte beats, softnoise, organische en gevonden geluiden. Met gitaar, computer en elektronica weet hij desolate, filmische klanklandschappen te produceren waarin hij zo nu en dan zijn bijpassende fluisterzang ten gehore brengt. Hij krijgt hierbij hulp van Steven Hess (On) op vibrafoon en drums en daarnaast nog twee bassisten. De titels van de nummers vormen achter elkaar gelezen een citaat uit een brief uit 1932 van Dr. Robert Godard aan H.G.Wells in 1932: “There can be no thought of finishing “for aiming at the stars” both literally and figuratively is a problem to occupy generations so that no matter how much progress one makes there is always the thrill of just beginning.” De laatste twee tracks dragen de naam van de schrijver en ontvanger. Het citaat is net zo bijzonder als de weemoedige, tot de verbeelding sprekende en diepgaande muziek. Het roept associaties op met Labradford, Fennesz, David Kristian, Stars Of The Lid en Biosphere. Wonderschone fluisterpracht.
door Jan Willem Broek