[cd/lp, Kranky/Konkurrent]
Het is bekend dat het Kranky label kwaliteit levert als het gaat om de betere desolate experimenten, naast de melancholische post-rock, pop, shoegaze en glitch. Nu verschijnt er wel een heel bijzonder samenwerkingsverband tussen twee artiesten van down under. Ten eerste is dat de componist en multi-instrumentalist Oren Ambarchi, die me echt keer op keer compleet weet te verrassen. Hij brengt meestal gitaarmuziek met elektronica, drones en dergelijke om daar glitch, ambient, minimal, experimentele of avant-gardistische werken mee te fabriceren, die iedere keer anders zijn. Zo is hij terug te vinden in de uiteenlopende groepen 4g, Sunn O))), Menstruation Sisters, Phlegm, Pentemple, Gravetemple, Burial Chamber Trio, Fire!, Martin Ng Turntable Orchestra en Sun en heeft daarnaast met legio artiesten samengewerkt. De duistere kant van het muzikale spectrum opzoeken geniet gezien zijn output wel de voorkeur, waarbij hij zich vooral profileert als begenadigd gitarist. Uit zijn omvangrijke solodiscografie vind ik Triste (2003), Grapes From The Estate (2004) en het eerder dit jaar verschenen Audience Of One er iets bovenuit springen.
De tweede is de elektronicaspecialist Robin Fox, die naast een soloalbum ook platen heeft uitgebracht met Clayton Thomas, Anthony Pateras en net als Ambarchi deel heeft uitgemaakt van Martin Ng Turntable Orchestra en de daarmee gelieerde groep Beta Erko. Met zijn werken ben ik minder bekend.
Samen brengen ze nu de cd Connected, waarbij ze naast hun gitaar en elektronica beide allerlei andere instrumenten bedienen. De twee zijn gevraagd door de Gideon Obarzanek, de artistiek directeur van het dansgezelschap Chunky Move om de muziek te maken voor hun productie “Connected”. Obarzanek is namelijk diep onder de indruk van diepgravende organische kwaliteiten van Ambarchi’s muziek en de digitale, bijna wetenschappelijke benadering van Fox. De connectie wordt dan op bij deze beide disciplines gemaakt en de digitale versmelt met de analoge wereld op dit nieuwe album. Zo opent de cd met een stuk waar een langzaam, ritmisch gitaarpatroon steeds van andere subtiele elektronische geluiden wordt voorzien. Het is tot de verbeelding sprekende abstractie. In de compositie hierna hoor je weer rauwe gitaarklanken, die langzaam door subtiele gitaarelementen ingekleurd wordt. De derde en tevens titeltrack begint juist weer met subtiele elektronica en verstilde piepjes, die me aan Ryoiji Ikeda doen denken. Naarmate de track vordert neemt het volume toe en worden de andere elektronische en akoestische elementen als Tibetaanse schalen. De connectie tussen de muziek van beide heren is nu volledig en de twee resterende stukken zijn de ultieme smeltkroes van beide, die dikwijls elke beschrijving te boven gaat. Met hun gelaagde muziek scheppen ze diepgang en creëren daarmee een eigen klankuniversum. Ambarchi schetst hier dikwijls de grove lijnen en Fox tekent de details in. Het is een broeierig geheel geworden waarbij je ook moet denken aan Philip Jeck, Fennesz, Tim Hecker, Keith Fullerton Whitman, Roy Montgomery, Danny Saul en Simon Fisher Turner. Het is een geweldige, biologerende release geworden, waarbij je alleen maar hoopt dat het een gevolg krijgt. I am connected. How about you?
Luister Online bij Soundcloud:
Standing Mandala
door Jan Willem Broek