Ólafur Arnalds – …And They Have Escaped The Weight Of Darkness

Oarnalds-and [cd, Erased Tapes/Konkurrent]

De IJslandse componist Ólafur Arnalds maakt deel uit van een nieuwe, jonge garde neoklassieke componisten waar je ook Max Richter, Peter Broderick, Jóhann Jóhannsson, Daníel Bjarnason, Valgeir Sigurðsson, Richard Skelton, Dustin O’Halloran, Sylvain Chauveau, Greg Haines en Nico Muhly toe mag rekenen. De 23-jarige Arnalds heeft veel kleine, maar zeer rake tikken uitgedeeld met zijn 3 mini cd’s, zoals eerder dit jaar nog met het prachtige Dyad 1909. Daarnaast heeft hij één volledig album op zijn naam staan. Zijn muziek is meestal een mengelmoes van klassiek en (soms heftige) elektronica, terwijl de sfeer vaak melancholisch en filmisch is. Hij vertoont op zijn eigenzinnige wijze ook wel raakvlakken met al de genoemde artiesten. Nu presenteert hij zijn tweede album …And They Have Escaped The Weight Of Darkness. Hierop staan 9 composities van zijn hand die hij zelf invult met piano, keyboards en overige elektronica. De rest wordt uitgevoerd door 3 violisten, een altviolist, 2 cellisten, een drummer, een bassist, een zangeres, een hoornspeler en een trombonist. Niet eerder heeft hij zoveel mensen laten opdraven om zijn excentrieke muziek in te kleuren, maar zijn composities komen dan ook nog beter uit de verf in een meer klassieke setting. De eerste vijf stukken op de cd bevatten rustieke, vrij sobere, desolate en uiterst droefgeestige neoklassiek maar kennen wel steeds een fantastische climax die oprecht emotioneel overweldigend vormen aanneemt zonder ooit naar het pathetische te neigen. De korte uitbarstingen worden dikwijls ondersteund met stevige drumpartijen. In feite is het een soort postrock dat op klassieke wijze ingekleurd wordt. Het zesde stuk, waar naast de drums ook de gitaren even aanzwellen en er een kwelende zangeres is te horen, vormt samen met het zevende voor de heftigste momenten op het album. Alle stukken gaan door merg en been en zijn zo ontzettend mooi en gevoelig. Elke pianoklank en het geluid van de strijkers zijn zo raak dat het haast pijn doet en je werkelijk tot tranen weet te roeren. Hoe kan zo’n jonge muzikant tot zulke grote dingen in staat zijn? Arnalds doet het in elk geval met dit overrompelende meesterwerk.

Luister Online: …And They Have Escaped The Weight Of Darkness (album) (klik op de Romeinse cijfers onderin)

door Jan Willem Broek

Comments

comments

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.