NNM is een serie waarin we nieuwe muziek van Nederlandse artiesten bespreken.
Sevdaliza – Shabrang (cd, Twisted Elegance / Bertus)
Drie jaar geleden heeft de in Iran geboren en in Nederland gevestigde Sevda Alizadeh een diepe indruk op mij weten te maken. Ze liet toen als Sevdaliza haar debuut ISON het licht zien. Deze vrijgevochte, eigenzinnige en mooie dame bracht daarop een net zo bijzondere als sensuele mix van trip hop, dubstep, IDM en ludieke experimenten naar buiten, voorzien van haar mooie bitterzoete vocalen. Dit album laat een wereld zien vol hoop, liefde en leed en een zoektocht naar een eigen identiteit daarin. Dat levert geniale muzikale vondsten en bovenal wonderschone, ontwapenende muziek op. In Iran mogen vrouwen sinds de islamitische revolutie in 1979 niet meer zingen. Dus wat een zege dat Sevdaliza dat hier wel gewoon mag. Een wereldster in wording!
Eindelijk is Sevdaliza terug met haar tweede album Shabrang, waarbij de titel mogelijk verwijst naar Shabrang Behzād, het paard uit de Perzische mythologie van de legendarische prins Siyâvash. Hij is het symbool van onschuld in de Iraanse literatuur. Zijn verdediging van zijn eigen kuisheid, zelf opgelegde ballingschap, standvastigheid in de liefde voor zijn vrouw, en de uiteindelijke uitvoering in de handen van zijn geadopteerde gastheer zijn verweven met de Iraanse mythologie en literatuur van de afgelopen millennia. In de Iraanse mythologie, is zijn naam ook in verband gebracht met de groei van planten. Ik denk dat Sevdaliza, die hier een meer persoonlijk geluid aan de dag legt, ook haar eigen standvastigheid maar ook kwetsbaarheid wil benadrukken. Ik ga daarbij vooral af op de cover, de weinig onthullende maar smaakvolle foto in het cd-boekje en het gevoel dat ik bij de muziek krijg. Ze geeft zich letterlijk bloot, maar laat tegelijkertijd zien dat ze een krachtige, weerbare vrouw is. Ze zingt wel over muren om zich heen bouwen en dansen in het donker, maar ze lijkt vooral een weg naar het licht en liefde zonder beperkingen en pijn te zoeken. Deze diepgravendheid weet ze om te zetten naar zulke emotioneel geladen en overdonderend prachtige muziek, dat het als luisteraar haast zeer doet. Ze lengt trip hop aan met verfijnde orkestraties, melancholische pianostukken en allerhande effecten. Qua referenties moet je het ergens zoeken tussen Googoosh, Sussan Deyhim, Portishead, Lamb, Arca, DJ Shadow en Ludovico Einaudi. Dat is nogal breed en ambitieus, maar dat past ook wel bij deze geweldige artieste. Hiermee kan ze zich echt gemakkelijk meten met de groten der aarde! Dit is jaarlijstjesmateriaal kan ik verklappen! Wat een, in alle opzichten, ongelooflijke beauty!