Martijns Tracks van de Dag: Januari 2019

Het begon als een half gemeend goed voornemen waarvan ik vrij zeker was dat ik er al snel de brui aan zou geven: elke dag een Track van de Dag op Facebook posten. Maar ik heb het vrij goed volgehouden en ik denk dat ik het voorlopig nog wel even blijf doen.

Daarom kan ik hier met trots het eerste overzicht van Tracks van de Dag presenteren, zoals origineel gepost op Facebook. Soms met een redelijk verhaal erbij, soms met alleen een paar woorden en soms ook alleen de muziek, net hoe mijn pet stond die. Wil je alles bij elkaar hebben, dan heb ik een afspeellijst op Spotify voor je in de aanbieding.

1 januari: Nog niet op het idee gekomen.

2 januari: Nog niet op het idee gekomen.

3 januari: Dead Moon – 40 Miles of Bad Road

(Soort van goed voornemen.)

4 januari: Volcano – Naked Prey

Volcano uit San Diego gaf één van de betere optredens op Roadburn Festival vorig jaar. Begin volgende maand komt het debuutalbum dan eindelijk uit.

Volcano is een beetje het Amerikaanse antwoord op Goat, met wat meer afrobeat en wat minder psychedelica (op basis van het optreden en deze single dan.)

5 januari: Wucan – Wie die Welt sich dreht

Waarschijnlijk genoemd naar een nummer van Black Mountain en niet naar een samentrekking van Wu-Tang en Can of naar een Duitse kinderserie Wucan der Tukan (als die serie niet bestaat, wat waarschijnlijk zo is, want ik verzin hem nu ter plekke, dan zou hij moeten bestaan.)

Ze spelen 22/2 in Luxor Live in Arnhem zie ik nu. Helaas het enige Nederlandse optreden.

6 januari: Lizzo – Juice

7 januari: D’Angelo – Unshaken

Voor mijn gevoel maakte D’Angelo altijd van die gladde prog-soul. Ik kan me in ieder geval niet herinneren dat ik ooit eerder iets van hem goed heb gevonden, maar ik heb me ook nooit zo in zijn oeuvre verdiept. Deze meer gospel-achtige track ligt wel in mijn straatje.

8 januari: Gerilja – Lightning Death

Ze omschrijven zelf hun muziek als een mix van T. Rex en Megadeth en die omschrijving is wat mij betreft accuraat, hoewel ik er ook wel wat EMF in hoor. Met name het semi-oosterse shredstukje op het einde kan me zeer bekoren.

9 januari: Windswept – Gustav Meyrink’s Prague

Windswept is Drudkhs “terug naar de basis”-project. Dus geen verantwoorde pling-pling post-metalstukjes, maar gewoon tremolopickingriffen met die hap. Zouden meer blackmetalbands moeten doen.

10 januari: De Kift – Adrenaline Overdosis

Vanavond 30 Jaar De Kift in WORM Rotterdam. Ze spelen de hits. Niks mis mee, maar ik vind het nog leuker als ze voor zo een verjaardagstour juist ook een paar deep cuts afstoffen. Bijvoorbeeld deze banger van het debuut.

11 januari: Devil Master – Desperate Shadow

Zeer fijne riffs en ook lekker rockende drums en niet van die moderne metal robotshit. Die (zo te horen) extra ingemixte feedback is wel een gimmick en waarschijnlijk niet bevorderlijk voor luisteren met koptelefoon. Plaat komt 1/3 uit bij Relapse Records.

(“Extra ingemixte feedback” blijkt schel rinkelen van de crash-bekkens. Blijft hoe dan ook irritant, hopelijk halen ze dat nog wel in de uiteindelijke mix voor de plaat.)

12 januari: Misery Index – New Salem

Ik luister nauwelijks nog death metal. Anno 2019 wordt het genre geplaagd door klinische drums, monotone grunters, lelijk “djent”-gitaargeluid en vooral: geen liedjes.

Maar dan komen oud-gedienden Misery Index met ‘New Salem’: redelijk organische drums, een grunter met vuur in zijn strot, heldere gitaren en vooral: het is een liedje.

13 januari: Rome – Transference

Lekker zwijmelen op zijn Luxemburgs.

14 januari: Asteroid – Them Calling

Volgens mij heb ik al een paar dagen geen Zweedse stonerband meer gepost. Snel verandering in brengen.

15 januari: Märvel – Goodluck Sandy

Meer jarenzeventigrock uit Zweden, maar deze keer AOR-stijl, met akoestische gitaren, koortjes, dansende baslijn en een tekst over Sandy, want in de jaren zeventig heetten alle mooie meisjes Sandy.

16 januari: La Peste – Better Off Dead

Spotifyalgorimteontdekking (nieuw woord). La Peste was zo een punkband met één legendarische single, deze. Verder noemden ze zich heel highbrow naar een roman van Camus, de originele Franse titel nog wel, maar hadden ze wel ‘grappige’ teksten over 13-jarige meisjes. Zo rolde punk.

(Later ben ik gecorrigeerd: La Peste heeft wel meer goede tracks gemaakt; Matador heeft later zelfs een verzamelaar uitgebrackt. ‘Better Off Dead’ is wel de klassieker.)

17 januari: Poison Idea – Just to Get Away

Gisteren poste ik La Peste met een tekst over een 13-jarig meisje en Jan Hiddink antwoordde: “We zouden een lijst aan kunnen van vooral US hardcore bands en hun flirt met the abyss van Nietzsche.” Waardoor ik moest denken aan deze track, die op zo een Punk-O-Rama verzamelaar van Epitaph Records stond die een van mijn broertjes (volgens mij Bart) had.

Nog wat andere Poison Idea-tracks geluisterd, maar die waren me grotendeels te raggerig. Deze heeft een goed ronkende bikervibe. En we zijn van 13 naar 16 jarige meisjes gegaan, dus ook wat dat betreft een stijgende lijn.

18 januari: The Party of Helicopters – Cover Me

Eén van mijn favoriete platen van 2003 was van de mathrockers uit Kent, Ohio. Geen verdere platen (wel een eerdere) te vinden, dus ze zullen we gestopt zijn. Op basis van hun FB-pagina lijken ze wel eens in de zoveel jaar wat reünieshows te doen in het lokale circuit.

19 januari: International Teachers of Pop – The Ballad of Remedy Nilsson

IToPs versie van ‘Another Brick in the Wall’ was één van mijn favoriete singles van 2018. Maar ze kunnen het ook volledig op eigen kracht.

20 januari: Vic Mensa – 16 Shots

Gisteren verscheen het bericht dat de agent die Laquan McDonald heeft vermoord zowaar is veroordeeld tot 7 jaar gevangenisstraf.

21 januari: Märvel – The Secret Grand Prix

Nog maar een track van mijn favoriete ontdekking van de laatste maanden.

22 januari: Lewis and the Strange Magics – Sexadelic Galactic Voyage

23 januari: vergeten

24 januari: Mondo Generator ft. Mark Lanegan – Four Corners

Goede combi, die sonore bariton van Lanegan met de van wanhoop druipende uithalen van Nick Oliveri. Eén van de beste nummers die Oliveri geschreven heeft.

25 januari: Donnie – Kwijt

Niks mis met Donnie, maar het gaat om die Bas Bron-beat.

26 januari: Angel-Ho ft. K Rizz – Like a Girl

Vanuit de KindaMuzik-tijd krijg ik nog heel veel nieuwe mails over nieuwe muziek. Soms luister ik dat en dan zit er nog wel eens iets interessants tussen zoals deze artiest uit Zuid-Afrika. Dit is op het moment de enige track op Spotify, maar het debuutalbum komt uit op 1 maart.

27 januari: Fat White Family – Feet

Alle signalen zeggen dat Fat White Family echt een band voor mij zou moeten zijn, maar ik kwam er nooit echt in. Ik moet wel zeggen dat ik ook niet echt mijn best heb gedaan. Maar nu is er deze vooruitgestuurde track van het nieuwe album en die bevalt me bijzonder goed zonder dat ik er mijn best voor hoef te doen.

28 januari: vergeten

29 januari: Midnight – Evil Like a Knife

Mededeling van algemeen nut: Midnight zit tegenwoordig op Spotify.

30 januari: vergeten

31 januari: Josh Ritter – Old Black Magic

Van het aankomende, door Jason Isbell geproduceerde album Fever Breaks.

Comments

comments

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.