[cd+boek, Mara Liem]
We hebben allemaal wel eens een raar buurmeisje gehad of er in ieder geval over gedroomd, waar je zonder helemaal te snappen waarom gek op bent. Zo’n meisje die totaal anders is dan alle andere meisjes. Een heimelijke verliefdheid ontwikkelt zich, waarvan je weet dat die nooit beantwoord gaat worden. Maar dat geeft ook niks, je wilt haar op afstand koesteren. Zo’n meisje, stel ik me voor, is Mara Liem. Deze kunstenares maakt ook muziek onder de naam Mara & The Pillows. Rare meisjesmuziek pur sang verzeker ik je. Haar bandnaam prijkt ook op het album Hoi uit 2012 van het evenzo wonderlijke buurjongetje Weerthof. Hoewel het alle schijn van een band heeft, is het vooral een sologebeuren, waarbij de denkbeeldige band hoogstens door gasten of samples wordt gevormd.
Ze debuteert op cd met Strawberry Hermitage, maar heeft gewoon nog een ander album op de planken liggen. De basis van haar muziek wordt gevormd door haar geknepen, maar pakkende soulvolle stem, waarmee ze niet alleen haar eigenzinnige teksten ten gehore brengt maar die ze tevens als instrument inzet om enkel woordloze en veelal ritmische klanken te produceren. Daarbij speelt ze klarinet, gitaar, percussie, allerhande gevonden geluiden, potten, pannen, fluitketels en diverse samples. Ik vermoed dat ze thuis heel veel soul, blues, dark cabaret en wereldmuziek draait terwijl ze plaatjes van rariteitenkabinetten en vergeelde ansichtkaarten bekijkt. Getuige de samples van onder meer Off The Sky en diverse freesoundartiesten is haar muzikale honger heel breed. De ongewone nummers hebben wel de skeletbouw en uitwerking op de luisteraar van een traditionele song, maar de manier waarop Mara de bouwstenen gebruikt zijn verre van traditioneel. Deze bestaan uit spontaan organisch geluiden, die door de ritmes dan wel zang een geheel vormen. Daardoor klinken de de songs transparant en toch heel vol. Geen liedje is hetzelfde en alle geluiden zijn haast rudimentair te noemen en klinken ook dikwijls als tribal, Afrikaanse muziek en buitenaardse wereldmuziek. Luister maar eens naar het knappe “Wake Up” waar ze tribal maakt met een pan of bel, een fluitketel en haar stem. Sfeer scheppen met bevreemdende ingrediënten, die je eerder in de keuken van een chefkok verwacht dan een muzikant, je moet het maar kunnen. Dat alles om haar veelal verwrongen dan wel sprookjesachtige liefdesliedjes ten gehore te brengen. Er lijkt ook een heel zwart orkest in haar schuil te gaan, waardoor ze ook fraaie soul, gospel en blues weet te fabriceren, die z’n wortels met name in de jaren 60 heeft. Voor de rest zit het ook ergens in de freakfolk en dark cabaret hoek, al lijkt er gewoon geen sluitende definitie voor haar tijd en genre
doorkruizende muziek te bestaan. De zang houdt het midden tussen Billie Holiday, Gry, CocoRosie en Anna Homler, terwijl de muziek aan de buitenkant ergens tussen CocoRosie, Tom Waits, Zap Mama en Pierre Bastien uitkomt. Het is bijzonder in de beste betekenis van het woord en ook altijd van een ongrijpbare schoonheid, zoals dat rare buurmeisjes eigen is. Dat alles is gestoken in een prachtig A5-formaat hardcover boekwerk van 26 pagina’s vol teksten, fraaie tekeningen en losse stickers. De cd heeft aan de bovenkant ook echte lp-groefjes. Je moet best wat neertellen om deze cd plus artwork in handen te krijgen, maar het is een onbetaalbaar unicum waar prijs geen enkele rol mag spelen. Wereldklasse!
Luister Online bij Soundcloud:
Strawberry Hermitage (album)
door Jan Willem Broek