[cd, Swim~/Konkurrent]
In de jaren 80 heb je een broeierige muziekscene in Amsterdam, maar dat is niets vergeleken met die in Brussel. Die stad werkt namelijk als een magneet op goede bands vanuit de hele wereld. Zo landen er het Israëlische Minimal Compact (eerst in Amsterdam), het Britse Wire en het Amerikaanse Tuxedomoon. Drie bands die ik altijd nog heel hoog heb zitten en waarvan de leden in diverse incarnaties nog steeds een rol spelen in de hedendaagse muziek. Tuxedomoon en Wire brengen ook deze eeuw nog muziek uit, al worden de gaten groter en hebben andere projecten voorrang gekregen. Minimal Compact wordt eind jaren 80 opgeheven en laat 5 schitterende albums als erfenis achter, die later in boxvorm weer onder de aandacht worden gebracht door hun geweldige Crammed label, dat al die eerder genoemde bands ook verbindt. Ieder bandlid gaat zijn of haar weegs. Gitarist Berry Sakharof gaat terug naar Israel en wordt een grote rockster, maar zanger Samy Birnbach (ook Gruesome Twosome en later DJ Morpheus) en drummer Max Franken blijven in Europa en kruisen later weer het pad van hun zangeres en bassiste Malka Spigel. Zij werkt na het uiteengaan van de groep in eerste instantie mee op de soloalbums Commercial Suicide (1986) en It Seems (1988) van Wire-frontman Colin Newman. Tegen dat laatste album is ze inmiddels met hem getrouwd en in 1992 verhuizen ze naar Engeland om daat het Swim~ label te stichten, waarop eerst de eigen projecten Oracle (Spigel, Newman, Birnbach), Immersion (Spigel, Newman) en Malka Spigel’s debuut Rosh Balata (1993) uitgebracht worden. Daarna volgt er nog het album Hide (1997) en My Pet Fish (1998). Dan lijkt het gedaan met de solocarrière en laat ze pas in 2004 weer van zich horen in de groep Githead, waar ze naast manlief Newman ook Robin Rimbaud (Scanner) en wederom Max Franken treft. Ze brengen een mini en 3 cd’s uit, waarvan de laatste uit 2009 stamt. Huize Newman, want Malka noemt zich nu dikwijls Maya Newman, is het ook vast druk aangezien Colin weer met zijn inmiddels legendarische Wire albums aan het maken is en tevens hiermee op tournee gaat.
Een enorme introductie, maar het is dan ook 14 jaar na haar laatste soloplaat dat Malka nu weer een nieuw album presenteert. Op deze cd Every Day Is Like The First Day mag ze rekenen op steun van een leger aan oudgedienden. Naast Colin Newman zijn het Alexander Balanescu (Balanescu Quartet), Andy Ramsay (Stereolab, Press Play), Gil Luz (DJ, Mambas), Johnny Marr (The Smiths, The The, The Healers, Modest Mouse, The Cribs), Julie Campbell (LoneLady, Psychic Life with Jah Wobble), Matthew Simms (It Hugs Back, Wire), Nik Colk Void (Factory Floor, ex-KaitO, Carter Tutti Void), Ronald Lippok (To Rococo Rot, Tarwater),Teho Teardo (Modern Institute, Here), Martina Bertoni (Teho Teardo, Modern Institute) en Vanessa Cremaschi (Teho Teardo) die hier acte de presènce geven. Toch is, ondanks deze waslijst, het geluid dat Spigel hier laat horen vrij intiem en klein, maar wel door en door uitgewerkt, dichtgetimmerd en gehuld in een warme, bitterzoete atmosfeer. Haar creaties houden het fijne midden tussen shoegaze, ambient, avant-garde, pop, indierock, artrock, wave en electro en klinken fris maar zijn zeker doorspekt met alles uit haar carrière van 1980 tot nu. Haar zoetgevooisde stem vormt de rode draad in dit geheel. Ze loopt met haar sound door vervlogen melancholische tijden van het 4ad label, de durf en experimenteerdrift van Mute en de eigengereidheid van het eigen Swim~. De typische gitaarpartijen van Wire, de artrock van Githead, de gesuikerde felheid van Lush, de ontstemde pop van Sonic Youth en de bubbelbad indie van Stereolab, het komt hier allemaal op unieke wijze bij elkaar. Malka weet alles te voorzien van een licht mysterieus randje. Veel nummers bezorgen je kippenvel en laten je niet meer los. Het is een vertrouwd geluid, maar dan wel van een heel hoog niveau. Na 22 jaar maakt Malka Spigel nog steeds essentiële, tijdloze muziek, wat wel aansluit bij de albumtitel. Een betoverend mooi album!
Luister Online bij Soundcloud:
Every Day Is Like The First Day (album)
door Jan Willem Broek