[cd, Important Records]
Klasbak Rutger Zuydervelt drinkt nog immer uit de bron der inspiratie. Er is zoveel kwalitatief hoogwaardig materiaal in korte tijd, dat het haast lastig wordt hem nog op originele wijze te duiden. De import Rotterdammer grossiert met zijn project Machinefabriek voorheen veelal in zelf gefabriceerde 3” mini cd’s, maar brengt afgelopen jaar vooral langspelers uit op internationale labels als Fang Bomb, Nuun en Eat, Sleep, Repeat en nationaal met Jaap Blonk op Kontrans. Ook voor dit jaar verschijnt zijn muziek al op ertoe doende labels als Lampse, Type, Home Normal, 12K, Spekk, Dekorder, Digitalis, Experimedia and Staalplaat, naast zijn eigen beheer uitgaven. Hij werkt samen met artiesten van over de hele wereld. Zijn elektronische en altijd gevarieerde experimenten al dan niet met behulp van gitaar spreken nationaal en internationaal tot de verbeelding. Het is dan ook niet meer dan logisch dat het experimentele prestigieuze Amerikaanse label Important, de naam zegt het al, eens werk van hem uitbrengt. Dat is met Secret Photographs een feit geworden. Het is een soundtrack geworden met een bijzondere achtergrond.
Albin Francis Karpowicz (1907), berucht als Alvin Karpis, is één van de meest notoire bankrovers uit de vorige eeuw. Publieksvijand nummer één wordt in 1936 echter gegrepen door de welbekende J. Edgar Hoover, de eerste directeur van de FBI. Albin brengt tot 1969 zijn leven door in het eveneens beruchte Alcatrez en schrijft daarna zijn memoires (The Alvin Karpis Story), hetgeen een bestseller wordt. Daarna schrijft hij nog een boek. Hij verhuist naar Spanje in 1973 en sterft daar zes jaar later op 72 jarige leeftijd. Veel minder bekend is dat hij zijn laatste jaren een vervent zo niet obsessief en niet onverdienstelijk fotograaf is gewordten Filmmaker Mike Hoolboom komt zijn foto’s op het spoor via ebay en weet ze te bemachtigen. Hij maakt er een film van die bestaat uit stilstaande, langzaam in elkaar overgaande beelden. De soundtrack hierbij is de bovengenoemde van Machinefabriek.
Beeld en geluid zijn bij Rutger altijd onlosmakelijk verbonden, wat ook blijkt uit de zelf ontworpen designs van zijn en andere releases, hetgeen hier natuurlijk al helemaal goed past. Hij presenteert drie langgerekte composities, die tussen de 20 en 32 minuten klokken. Het zijn ambientachtige, langzaam voortschrijdende stukken die langzaam van karakter veranderen en als vanzelf allerlei beelden oproepen. Dat los van wat je in de film nog te zien krijgt. Hij weet met elektronica, veldopnames, gitaarambient en andere glitch- en organische geluiden een dromerig geheel te smeden. Hij creëert hiermee een spannende, virtuele soundtrack die ook zonder film staat als een huis en helemaal tot leven komt. De hypnotiserende klanken brengen je bijna 75 minuten lang in vervoering. Je raakt helemaal losgeweekt van de realiteit en baant je een diepgravende en vloeiende weg door het universum dat Machinefabriek heet. Fans van Thomas Köner, Jasper TX, Xela, David Kristian en Brian Eno kunnen hier hun hart ophalen. De muziek is van een aparte, onbeschrijflijk mooie klasse.
door Jan Willem Broek