[mcd, Machinefabriek]
Ik geloof zo langzamerhand dat het tijd wordt om het brein van Rutger Zuydervelt eens onder een MRI-scan te leggen, om te onderzoeken hoe zijn onuitputtelijke creativiteitscentrum eruit ziet. Wellicht steekt de wetenschap daar nog eens wat van op. Grote kans overigens dat hij alle geluiden opneemt en de apparatuur grijpt om er muziek mee te maken. Volgens mij lukt het hem nog wel om met een nagelschaar een klanklandschap te creëren. Hij is denk ik de meest producerende muzikant met zijn project Machinefabriek. In ieder geval zeker als je kwantiteit en kwaliteit bij elkaar neemt. Op zijn zoveelste release dit jaar, Duotoon, tracht hij eens puur geluid te maken in navolging van Alvin Lucier en Steinbrüchel. Hij werkt hiermee enkel met uit de computer gegenereerde sinusgolven die hij vervolgens bewerkt en van lagen voorziet. Hij heeft daarmee vervolgens één lange soundscape van 19 minuten gefabriceerd die een drone-achtig karakter heeft, al zijn de geluiden helder als kristal. Het is haast of hij het maakt met een natte vinger en een wijnglas, zo breekbaar. Dit keer dus geen gitaren, geen platen gekraak of andere afleiders, maar enkel puur geluid. Het heeft alles weg van een probeersel, ware het niet dat je die 19 minuten als gehypnotiseerd doorbrengt; met andere woorden ook compositorisch zit het weer sterk in elkaar en dat is toch wel de gave van Rutger. Ook met weinig geluid weet Machinefabriek te imponeren.
Luister Online:
Duotoon (fragment) (klik op de release en daarna de link naar het fragment)
door Jan Willem Broek