[cd, Young God/Konkurrent]
De Londense gitarist, pianist en componist James Blackshaw heeft met zijn 29 jaar al een imponerend oeuvre op zijn naam staan. Hij heeft in 5 jaar tijd 7 soloplaten plus een live cd gefabriceerd die van hoog niveau zijn. Zijn favoriete instrument op zijn releases is toch wel de gitaar, waarmee hij de meest wonderlijke, emotionele en bloedstollend mooie klanken tevoorschijn weet te toveren. Hij is een ware virtuoos. De veelal lange composities die hij hiermee maakt doorkruizen folk en minimal music en leveren hem vergelijkingen op met Jack Rose, Nick Drake, Robbie Basho, John Fahey, Bert Jansch, Sir Richard Bishop en ga zo maar door. Hiervoor is de jonge Brit actief in punkbandjes, maar op een gegeven moment is zijn liefde voor de muziek van John Fahey en Robbie Basho groter en maakt hij de overstap. Daarnaast maakt hij deel uit van Current 93, Brethren Of The Free Spirit (duo met Jozef Van Wissem) en de liveband van Pantaleimon. Door de jaren heen groeit hij van een gitaarspeler uit tot een volwaardig componist die meerdere elementen incorporeert, wat onder meer de komst betekent van strijkers en piano. Dat alles geeft zijn muziek nog meer diepgang, zonder dat zijn oude werk verbleekt. Zijn vorige cd The Glass Bead Game verschijnt op Michael Gira’s Young God label, nadat hij hiervoor op labels als Tompkins Square, Celebrate Psi Phenomenon, Static, Digitalis Industries, Important Records en Static materiaal heeft uitgebracht. Nieuw op dat album uit 2009 is de inzet van gasten op klarinet, fluit, viool, cello en klassieke zang. Dit levert een weergaloos resultaat op die van een uitzonderlijke schoonheid is. Op zijn nieuwe, achtste studio album All Is Falling trekt hij die lijn moeiteloos door, zij het met een nieuwe set gasten. Ditmaal zijn het Charlotte Glasson (viool, fluit, alt sax, klokkenspel), Fran Bury (viool, zang) en Daniel Madav (cello) die mogen aantreden. James tokkelwerk is altijd al fenomenaal, maar deze keer neemt hij naast de gebruikelijk instrumenten als piano, klokkenspel, stem en percussie de 12-snarige elektrische gitaar ter hand. Wat hij hieruit weet te toveren valt met geen pen (of toetsenbord) te beschrijven. Het zijn in feite hypnotiserende mantra’s die wisselend filmisch, etherisch, organisch en psychedelisch zijn. Daarnaast krijg je de prachtige inkleuring door vooral strijkinstrumenten die het geheel nog een orkestraal, klassiek vernis geven. De repeterende klanken veranderen steeds langzaam van karakter en sluipen naar het verbluffende eindresultaat toe. Naast bovengenoemde invloeden zitten er ook elementen in van Arvo Pärt, Steve Reich, Gavin Bryars, Erik Satie, Peter Broderick, Max Richter, Richard Skelton, John Adams en Philip Glass. James Blackshaw heeft een weergaloos album gemaakt dat weet te ontroeren en te biologeren en ook nog eens van een onaardse schoonheid is. Meesterlijk!
Luister Online bij Myspace:
All Is Falling (albumsnippers)
door Jan Willem Broek