Slechts 2 Subjectivisten trotseerden het noodweer voor onze lijstjes uit het:
We luisterden naar: Amatorski, Michel Banabila, Bohren & Der Club Of Gore, Fovea Hex, A Storm Of Light, Winter Family, Christina Kubisch, Barn Owl & The Infinite Strings Ensemble en Phurpa.
Amatorski – Tbc (cd, Munich)
Na een geslaagde mini is deze Belgische band terug met een volledig album dat alle beloften waar maakt. Ze brengen een mysterieus melancholisch geheel met zwoele, hoofdzakelijk vrouwelijke zang, bezwerende elektronica en sfeermakers als piano, klokkenspel, drums, gitaar, contrabas en cello. Daarmee komen ze op eigenzinnige wijze ergens uit tussen Portishead, Sigur Rós, Múm, Antenne en Radiohead. En dat is gewoonweg verbluffend mooi!
Michel Banabila – Changing Structures (cd-r, Tapu)
De toonaangevende Nederlandse componist, muzikant en producer komt na een album en download eerder dit alweer met nieuw materiaal. Eigenlijk is het al van 2009, maar nu verkrijgbaar als cd-r met volwaardig hoesje. Banabila is één van de meest oorspronkelijke, veelzijdige en gewoonweg beste componisten die ik ken. Zijn muziek zit altijd in de wereldmuziekhoek, hetgeen al het geval is bij zijn befaamde project East Meets West, maar de omlijsting varieert behoorlijk. Van jazz tot ambient en avant-garde. Dit album zou niet misstaan op Real World, waarbij je dan een lijst aan gasten verwacht van Jon Hassell, Nils Petter Molvær, Bugge Wesseltoft en Peter Gabriel. Maar Banabila doet dat gewoon met muzikanten uit de Lage Landen, die ney, trompet en piano toevoegen aan zijn samples, stem, elektronica, percussie en effecten. Het geheel is een fraaie kruisbestuiving van filmmuziek, wereldmuziek, ambient, jazz en avant-garde. Betoverende pracht die behoort tot de wereldtop.
Bohren & Der Club Of Gore – Beileid (mcd, PIAS)
Ondanks dat ze zich vernoemd hebben naar de Nederlandse industrial band Gore en een hang hebben naar duistere metal, staat dit Duitse gezelschap al jaren garant voor nachtelijke, filmische jazz en ambient die een enorme impact heeft. Eigenlijk wijken ze hier niet vanaf op deze 3 nummers tellende mini, die toch maar liefst 35 minuten duurt. Nieuw is de toevoeging van zang in “Catch My Heart” van niemand minder dan Mike Patton, die hier op gedragen en gevoelige wijze zingt. Al met al levert dit weer heel veel duistere, eigengereide en breekbare schoonheid op.
Luister Online bij Myspace:
Zombies Never Die (Blues)
Luister Online bij YouTube:
Catch My Heart (feat. Mike Patton) (fragment)
Fovea Hex – Here Is Where We Used To Sing (2cd, Janet Records)
Sinds 2005 zijn er 3 epees voortgekomen van deze folkband, die uiteindelijk ook gebundeld het licht hebben gezien. Deze cd is in feite het echte debuut van de groep rond de etherisch zingende Clodagh Simonds. Ze omringt zich hier onder meer met leden uit Human Greed. De muziek is experimenteel, neoklassiek, folky, duister, bezwerend en van een onaardse, serene pracht. Voor de snelle beslisser zit er ook nog een extra ep bij met daarop 3 tracks. Mooier krijg je het zelden!
A Storm Of Light – As The Valley of Death Becomes Us, Our Silver Memories Fade (cd, Burning World)
De band rond Josh Graham (Neurosis, Red Sparowes, The (Fallen) Black Deer) komt met hun derde en meest krachtige statement tot nu toe. Het is een geweldige mix van post rock, metal, doom en industrial. Veel Tool-achtige stukken ook. Naast de 3 bandleden zijn onder meer Kim Thayil (Soundgarden), Jarboe, Kris Force (Amber Asylum) en Carla Kihlstedt (Sleepytime Gorilla Museum, Book Of Knots, Tin Hat Trio) te gast. De vrouwelijke zang biedt mooi tegenwicht bij het gebulder van Josh. Een overtuigende en uitstekende heavy cd!
Winter Family – Red Sugar (cd, Sub Rosa)
Dit Israëlische duo debuteert 4 jaar terug met een melancholisch album vol poëzie en duistere, bezwerende toetsmuziek. En dat doen ze gelukkig nu nog steeds. Ruth Rosenthal schrijft haar teksten in het Hebreeuws, Frans en Engels. Xavier Klaine begeleidt haar droefgeestige voordrachten met piano, harmoniums en pijporgel. Onder andere Norsola Johnson (Godspeed You! Black Emperor, Molasses) is hier te gast om de muziek verder in te kleuren. De mix van ambient, neoklassiek, psychedelica en experimentele muziek is filmisch, betoverend en ontroerend. De rillingen van allerlei aard lopen regelmatig over je rug. Een album vol ongrijpbare, indringende schoonheid.
Luister Online:
Searching Donkeys / Dancing In The Sun / Y
Luister Online bij YouTube:
Shooting Stars
Christina Kubisch Mono Fluido
Christina Kubisch Magnetic Flights
Naast het titelnummer uit 1981 bevat Mono Fluido ook het kortere Ocigam Trazom uit 1985. Het eerste is een mooi elektronisch drone stuk wat aan Radigue doet denken, het tweede een stuk geïnspireerd door Mozarts opera Die Zauberflöte. Een zeer toegankelijk stuk waarin vrij veel conventionelere muziekflarden terug zijn te horen. Magnetic Flights bevat naast het titelstuk uit 2008 ook nog In Transition uit 2009. Beide stukken zijn mysterieuze, soms knisperende, drones die werden opgebouwd uit elektromagnetische veldopnamen die Kubisch maakte op stations, vliegvelden en andere plaatsen waar mensen wachten op vervoer.
Barn Owl & The Infinite Strings Ensemble The Headlands
Ellen Fullman bundelt haar long string krachten met Barn Owl en The Norman Conquest en dat levert een hele fraaie, rijk geschakeerde drone-plaat op. Vier stukken, elk verschillend van karakter, maar nergens erg verontrustend en altijd zeer fijnzinnig.
Phurpa Trowo Phurnag Ceremony
Bij het lezen over dit pretibetaans Russisch ritueel vroeg ik me af het niet een beetje te gekunsteld zou zijn allemaal. Authenticiteit veinzend en bovendien muzikaal magertjes. Dit blijkt toch niet het geval, zelfs puur op het geluid is het een uiterst genietbare plaat en het eerste vinyl op Stephen O'Malley's Ideologic label ziet er vast veel beter uit dan die Russische cd's die al dan niet verkrijgbaar zijn. De Tibetaanse keelzang meets Russische basso profondo klinkt gewoon waanzinnig, authentiek of niet.