Gezien: Le Club Suburbia met Loup, Terrie Ex & Gerri Jäger en Cactus Truck in de OCCII, 21-01-2011

Terwijl de ene helft van Amsterdam in de melkweg zat bij Jack Sparrow, de andere helft nog aan het uitsudderen was van Godspeed You Black Emperor op woensdag, was het vrijdag alweer de beurt aan voor een nieuwe Le Club Suburbia avond, de Amsterdamse avonden voor alles in het ondergrondse dat niet in een woord te vatten is. En ook deze avond gaat dat op. Drie acts mogen laten zien waar zij voorstaan.


6a00d834e5f17c53ef0147e2000bd9970b-250wi De kick-off deze avond is van het Franse duo Loup. Dit duo combineert drums met saxofoon en gitaar (waar de drummer zo nu en dan zijn stokken voor neerlegt en ruizige loopjes inspeelt). Deze twee heren blazen direct de zaal in met een duidelijk indrukwekkende bak herrie.
De eerste gedacht die bij mij op komt is Corsano/Flaherty duo, maar in het tweede stuk weet is het toch duidelijk dat we op het verkeerde been zijn gezet. Hier vormt de saxofoon kort als input voor een sampler waarna het met verschillende effecten wordt bewerkt tot vreemde soundscapes. De drums rommelen nog wel, maar er is meer ruimte voor rust.
Gedurende het optreden wisselen de heren de wat chaotische stukken fijn af met enkele rust momenten, waarbij er zelfs ruimte is voor een stuk van bijna 10 minuten pure gitaar en saxofoon drones aangevuld met zacht tromgeroffel en bekken gekraak.

Na een korte pauze en een al wat meer volgelopen zaal is het tijd voor de eerste samenwerking ooit van Terrie Ex (je weet wel van The Ex) en Gerri Jäger (drummer bij Knalpot). De eerste gedachte die zich op doet is dat dit toch wel een vreemde combinatie is, want hoe ga je in hemelsnaam de op dubstep georiënteerde drums van Jäger combineren met het geluid van The Ex. Nou, daar hebben de heren wat op gevonden; dat doen ze namelijk niet. Nee, we krijgen hier een vrij fysieke improvisatie set waarin met name stilte een heel erg belangrijk element speelt.
Terwijl Jäger zijn drums losjes aanraakt bewerkt Ex zijn gitaar met een vijl of trekt de kop zachtjes over de vloer. Daarbij ook rekening houdend met het publiek door bijvoorbeeld op hen in te lopen en net voor ze te stoppen of aan de voet te trekken van ondergetekende. Niet alleen Ex is daarbij zeer fysiek, maar Jäger achter het drumstel weet ook een bizarre mimiek te vertonen. Met heel veel kracht duwt hij verschillende soort stokken over de vellen van het drumstel waardoor vreemde schrappende geluiden ontstaan, of uit het niets rammelt hij heel snel en heftig over al zijn trommels en losliggende percussie.
Het geheel is een intense ervaring opgebouwd uit verschillende stukken waarin door het gebruik van de stilte een fijne spanning wordt opgebouwd. Een spanning die erg fijn is voor wat nog komen gaat.

Want ja, de avond wordt afgesloten door Cactus Truck (voorheen: The Briljant Conversationalists en Brand New Vagina), de band van Jasper Stadhouders (gitaar), Onno Govaert (drums) en John Dikeman (saxofoon). En wie de laatste tijd het werk van Jasper Stadhouders heeft gevolgd (ja, hij is het broertje van die jazz/ambient gitarist Bram Stadhouders) weet dat dit wel eens heftig kan worden. En ja hoor, al vanaf het begin gaat het los. Heftige improv van dit trio zonder al te veel poespas er om heen. Gewoon keihard “in your face” blazen. Alle drie de muzikanten laten zien waar ze goed in zijn en dat creëert een heftige sfeer. Govaert gaat op zijn drums helemaal los als of de duivel hem op z'n hielen zit, terwijl Dikeman met zijn sax een soort wild dansje uitvoert, iets te wild zelfs waardoor het mondstuk tijdens het eerste nummer al kapot valt (gelukkig had hij nog een 2e sax meegenomen waar hij op verder kon) en Stadhouders weet het zo ver te brengen dat na een nummer al 2 snaren van zijn gitaar het begeven.
Om het feestje compleet te maken wordt uiteindelijk ook Terrie Ex er nog bij gevraagd waardoor het allemaal nog wat heftiger wordt. Speels reageren de muzikanten op elkaar, zoeken elkaar op, wisselen objecten om de instrumenten mee te bespelen enzovoort enzovoort. Het resutltaat is een fijne improvisatie die elementen haalt uit zowel de free jazz als noise muziek met een punk attitude. Een geslaagde afsluiter van de avond.

Het was een fijne luchtige avond. Enige nadeel is de opkomst van het publiek, dit had nog wel iets meer mogen zijn.
http://www.leclubsuburbia.org/

 

Comments

comments

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.