Demdike Stare – Tryptych

Tryptych-demdikestare [3cd, Modern Love/Boomkat]

In 2009 komt vanuit vermoedelijk de meest duistere plek in Engeland de betover(en)de cd Symbiosis van Demdike Stare. Miles Whittaker, bekend van Pendle Coven en als DJ MLZ, heeft samen met vinyljunk Sean Canty, die tevens een baantje heeft bij het Finders Keepers label, de toverkrachten gebundeld. De naam hebben ze namelijk van de heks Elizabeth Southerns, die ook bekend is onder de naam demdike. Op hun debuut laten ze een duistere, filmische mix van experimenten, vervormde dub, dubstep, drones en technoflarden horen, die zich eigenlijk niet laat vangen. Als ingrediënten gebruiken ze naast elektronica ook de enorme archieven van Canty, waardoor er ook Iranese, Indiase, Afrikaanse en Turkse geluiden opduiken alsmede Noorse drones, noise, minimal techno, psychedelica en ander archiefmateriaal van Canty’s imponerende verzameling. Hierna brengen ze in 2010 3 lp’s uit, te weten Forest Of Evil, Liberation Through Hearing en Voices Of Dust. De eerder ingeslagen donkere weg wordt hierop vervolgd. Voor de cd minnende luisteraars is er nu goed nieuws. Deze 3 lp’s worden nu namelijk als 3 cd’s in een prachtig vormgegeven kartonnen box heruitgegeven. Ze presenteren op hun drieluik Tryptych de 19 nummers van de lp’s en tevens 4 bonustracks. De eerste cd Forest Of Evil bevat naast de twee oorspronkelijke tracks 1 bonusnummer, waardoor het geheel nu net onder het half uur klokt. Hierop laten ze een spookachtig geheel horen waarbij ze door de ritmes de boel nog wel laten “swingen”. De spookachtige dansvloer die ze daarmee neerzetten is van een bijzondere klasse. The Caretaker maar dan met de onderkoelde dance ritmepatronen van Biosphere. De tweede schijf Liberation Through Hearing met 9 nummers, waarvan 1 een bonustrack is, bevat meer duistere experimenten waarbij de sfeer belangrijker is dan de ritmes. Beide heren scheppen hier een tot de verbeelding sprekende nachtelijke soundtrack vol elektronische klanken en kraakjes, glitch, fragmentarische techno en drones. Dit levert eveneens een biologerend geheel op dat het daglicht niet verdraagt. Je wordt als vanzelf meegesleurd naar desolate, duistere plekken in het heelal; een geestenwereld maar dan in het hier en nu. Hoewel, tijd en ruimte abstracte begrippen lijken bij deze muziek. De zo nu en dan opduikende wereldse geluiden maken het alleen tot een nog meer bevreemdend geheel. Xela, Svarte Greiner, The Caretaker, Machinefabriek en Thomas Köner zijn associaties die dan opdoemen. Ruim een uur zit je aan de speakers dan wel koptelefoon (waar de belevenis het sterkst is) gekluisterd. Hypnotiserende duisternis! De laatste cd Voices Of Dust heeft 2 bonustracks, waardoor het totaal op 11 nummers uitkomt met een lengte van bijna 70 minuten. Hierop gaan de twee nog abstracter te werk, waarbij tevens de wereldse invloeden en drones weer prominent aanwezig zijn. Maar het is een hoorspel van onaardse omvang geworden. De eerder genoemde referenties blijven daarbij van toepassing, zij het dat alles als een duister sprookje uit 1001 nacht in een David Lynch-achtige setting aan je voorbij trekt. Tryptych is een monumentaal werk geworden in de buitencategorie waarbij tijd en ruimte vervagen. Meesterlijk!

Luister Online (zonder de bonustracks):
Forest Of Evil (album)
Liberation Through Hearing (album)
Voices Of Dust (album)

door Jan Willem Broek

Comments

comments

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.