[mcd, Toondist]
Vroeger heb ik een buurjongen gehad die me wel eens zijn kunsten op het drumstel heeft willen laten horen. Na een minuut is mijn spontane glimlach veranderd in een krampachtige poging te blijven glimlachen. Solo drums en ik dat zou nooit wat worden. Dat wil zeggen totdat ik William Hooker ooit bezig heb gezien. Weliswaar omringt hij zich dikwijls met andere artiesten, maar zijn drumspel is zo spannend, fascinerend en wonderschoon dat ik enkel met open mond heb kunnen luisteren. Jazzdrummer Fred Van Duijnhoven bezit gelukkig ook over dat talent. Ik maak pas kennis met hem op zijn mini cd Breuk, ook al begint zijn muziekcarrière al in 1975 en heeft hij in 1996 en 2003 respectievelijk de solo albums Bellbird en Bird’s Nest gemaakt. Hij is werkelijk sfeer en meester op de drums. Soms zwaar roffelend en dikwijls ook met veelzeggende stiltes. De improvisaties die hij hier laat horen klemmen zich meteen aan je vast om niet meer los te laten. Naast het solo drumwerk krijg je ook een prachtige Burt Bacharach cover van “Close To You” (weer vogels) met de heerlijke aan Bonnie Beecher verwante stem van Amber van Nieuwburg en het marimbaspel van Eugène Flören, die later in de titeltrack ook nog eens te horen is op marimba, bastoets en een speldoosje. Wat Van Duijnhoven hier laat horen klinkt als de meer experimentele filmmuziek van Ennio Morricone, al is dit een stuk spannender. Het is haast ambient op drums vol emoties. En dan valt het enkel te betreuren dat het na 5 stukken en 13,5 minuut alweer voorbij is. De binnenhoes wordt nog opgesierd door een fraai gedicht van Nora van Dam. Een totaal kunstwerk van een bijzondere vogel en daarmee een kleinood om te koesteren.
door Jan Willem Broek