Dark Dark Dark – Wild Go / Bright Bright Bright

Darkdarkdarkcover [2cd, Melodic/Konkurrent]

Het heeft een goed half jaar geduurd, maar nu is het tweede album Wild Go van het zeskoppige Dark Dark Dark uit Minneapolis ook eindelijk de Atlantische oceaan overgestoken. Om het goed te maken zit ook meteen hun epee Bright Bright Bright uit 2010 erbij als tweede cd met 6 nummers van bij elkaar 25 minuten. De dubbel cd is de opvolger van het debuut The Snow Magic uit 2008. Oorstrelend middelpunt is nog steeds die innemende zang van Nona Marie Invie. Tevens zorgt zij voor het prettige piano- en accordeonspel. De band wordt verder gecompleteerd door Marshall LaCount (banjo, piano, klarinet, zang), Walter McClements (accordeon, piano, trompet, koorzang), Jonathan Kaiser (cello, gitaar, koorzang), Brett Bullion (percussie) en Todd Chandler (bas, koorzang). Overigens is die laatst genoemde pas op het Wild Go album van de partij, op de epee neemt Matt Senjem de honneurs waar. Beide albums liggen volledig in elkaars verlengde en zijn een stap voorwaarts sinds het debuut. Het gezelschap, dat draait om het arrangerende koppel en oprichters Invie en LaCourt, laat een bijzondere combinatie horen van kamermuziek, folk, dark cabaret, new weird America, pop, New Orleans jazz en in de verte ook zigeunermuziek. In de muziek staat de zang vaak voorop, op de voet gevolgd door de fijne piano- en accordeonpartijen. Nona zit met haar prachtige stem ergens tussen Dawn McCarthy (Faun Fables), Shara Worden (My Brightest Diamond) en Hope Sandoval in. Op momenten dat je denkt dat het qua zang niet mooier kan krijg je ineens meerstemmige (koor)zang, die je haast naar adem doet snakken, zo mooi. Maar ook de muziek grenst aan het magische, die ze ook op knappe wijze tot één consistent geluid hebben weten om te smeden. Het is melancholisch maar, mede doordat alles licht uptempo en dynamisch is, nooit terneergeslagen. Wel kruipen deze liedjes zich diep onder je huid en raken ze gevoelige snaren. Er zit van de allereerste seconde tot de allerlaatste gewoonweg geen zwak moment tussen. Hoewel ze hun eigen nostalgische klankwereld scheppen moet je denken aan een eigenzinnige mix van Peggy Sue, Laura Marling, Alela Diane, The Dresden Dolls, Humanwine, Fishtank Ensemble, Beirut, Faun Fables en niet in de laatste plaats Bodies Of Water. Je bent vaak gewoon met stomheid geslagen bij het aanbod van zoveel schoonheid. Niks moeilijke tweede plaat, jaarlijstjes here we come!

Luister Online bij Myspace:
Daydreaming / Bright Bright Bright / Something For Myself

door Jan Willem Broek

Comments

comments

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.