Amber Asylum, de groep uit San Francisco, bestaat 20 jaar. Ik leer ze kennen middels Neurosis, waar ze dikwijls zorg dragen voor de innemende strijkpartijen. Drijvende kracht achter deze formatie is celliste, violiste, synthesizerspeelster en zangeres Kris T. Force, die je ook tegen kan zijn gekomen bij AEAEA, Swans, The Body Lovers, Jarboe, Culper Ring, Sol Invictus, Grey Force Wakeford, Iao Core, Lux Interna, Matmos, The Love Force, Tribes Of Neurot en meer. Ze houden zich graag op aan de schaduwzijde van de muziek en steken hun liefde voor metal, doom en experimentele muziek bepaald niet onder stoelen of banken. Hun eigen muziek houdt het mysterieuze midden tussen dark ambient, neoklassiek, lichte experimenten, post-rock en heavenly voices (lichte gothic met etherische zang). Na vele line-up wisselingen bevindt ze zich tegenwoordig in goed gezelschap van bassist Fern Lee Alberts (Deathgrave), altvioliste Sarah Rosalena Brady (Havan), celliste Jackie Perez Gratz (Giant Squid, Grayceon, Asunder, Today Is The Day) en percussioniste/zangeres Becky Hawk (Reina Aveja, Laudanum). Twee decennia lang weten ze op eigenzinnige wijze hun fraaie sound naar buiten te brengen. Dat vieren ze nu op uitbundige wijze met de 12 cd’s tellende box Anthology 1995 – 2015, welke het volgende bevat:
– Frozen In Amber 2CD (1996, incl. 8 bonus tracks)
– The Natural Philosophy Of Love (1997, incl. 2 bonus tracks)
– Songs Of Sex And Death 2CD (1999, incl. 5 bonus tracks)
– The Supernatural Parlour Collection 2CD (2000, incl. 8 bonus tracks)
– Garden Of Love (2006, incl. 2 bonus tracks)
– Still Point (2007, incl. 1 bonus track)
– Bitter River (2009, incl. 1 bonus track)
– Sin Eater (2015)
– Feather And Fray (2015, exclusieve 3-track mcd)
– Een 80 pagina’s tellend in leer gebonden boek met alle teksten
De bonustracks zijn afkomstig van compilaties en tributen (onder andere een Dead Can Dance cover), maar bevat ook nooit eerder uitgebrachte tracks. Een overrompelende box met in totaal maar liefst 94 nummers. Enig minpuntje is dat ze het prachtige nummer “Dream”, afkomstig van de compilatie Release Your Mind 2, niet hebben opgenomen in dit totaalwerk. Gezien de overige werken op Release (gelieerd aan Relapse), moet het vooral een foutje in het huiswerk zijn geweest. Voor de rest valt er op dit overdonderende overzicht niets af te dingen.
Met de box hebben ze ook hun nieuwe, zevende album Sin Eater uitgebracht, hun eerste in 6 jaar tijd. Deze, ruim een uur durende schijf met 8 tracks, is overigens ook gewoon los verkrijgbaar. Dat ze nog altijd de meer duistere zaken de revue laten passeren blijkt wel uit de thema en titel van het album, dat gaat over de zondeneter. Zondeneters kwamen voor in het begin van de negentiende eeuw in Engeland en Schotland. Het verschijnsel is vervolgens door immigranten meegenomen naar Amerika. Kris verklaart:
“It still exists as a death ritual where the Sin Eater consumes a meal or ‘corpse cake’ that is passed over the body of the deceased or laid on the chest. The meal represents the sins of the deceased and once consumed by the Sin Eater the sins are released thereby allowing the soul to rest in peace. The album speaks of this process of taking on the pain of others to set them free.”
De muziek hierop is dan ook geen lichte kost, al wordt het hier door de weelderige strijkpartijen en etherische zang omzwachteld met schoonheid en zal het daardoor goed te verteren zijn. Die strijkers zijn prominenter dan ooit, dikwijls mysterieus en filmisch maar tevens met een rockkarakter. Ook de bas en drumpartijen krijgen een meer uitgesproken plek, wat met name in de geweldige Candlemass cover “Tot” heel fraai naar voren komt. Neoklassiek die voor de afgrond van de rock staat, waarbij ze soms op die diepte focussen en op andere momenten juist op de oneindige hemel erboven. Daarnaast laten ze ook gitzwarte soundscapes horen. Bij dat alles is Kris Force zowel de sirene als de wolfmoeder die de troepen verleidt en aanvoert. Het is spannend, zinnenstrelend en bitterzoet en gaat je bepaald niet in de koude kleren zitten. Voer voor fans van Black Tape For A Blue Girl, David Darling, Neurosis, Rasputina, Bohren & Der Club Of Gore, Esmerine, Coil, This Immortal Coil, Ophelia’s Dream, SPK en Jarboe, al is en blijft Amber Asylum volkomen uniek. Ontsnappen is niet mogelijk en wil je ook niet. Amber Asylum staat er sterker voor dan ooit.
De bonus cd Feather And Fray, exclusief voor de box, bevat drie nieuwe nummers en duurt in totaal maar liefst 39 minuten. Hierop zijn het enkel Force (cello, synthesizerviool) en Jackie Perez Gratz (cello) die de dienst uitmaken, met twee langgerekte klanklandschappen en één schitterende neoklassieke track als resultaat. Een heerlijk toetje na dit zondige feestmaal!