[cd, Nature Bliss/Konkurrent]
De Argentijnse multi-instrumentalist en songwriter Alejandro Franov is in zijn land een belangrijk figuur als het gaat om het maken van experimentele muziek, alternatieve folk en wereldmuziek. Je vindt hem ook terug op albums van bijvoorbeeld Juana Molina, een naam die wat bekender is. Zelf heeft hij al behoorlijk wat albums op zijn naam staan. Hij laat zich met zijn veelal elektronische muziek inspireren door de wereldmuziek, hetgeen uiteen loopt van Afrikaanse tot Aziatische en Arabische muziek. Op zijn nieuwste werk Digitaria wemelt het ook van de wereldinvloeden. Zijn interesse lijkt uit te gaan naar de meer Oosterse culturen, maar door onder meer het gebruik van de Afrikaanse duimpiano, de mbira, gaat het ook dikwijls richting andere continenten. Door de integratie van allerlei culturen en genres is Franov een unicum in muziekland. Hij herschrijft de wereldmuziek in een elektronische context en gaat daarbij het experiment of een jazzuitstapje niet uit de weg. Afrikaanse mbira’s, Boliviaanse basfluiten, Chinese operasamples, Indiase sitar en junglegeluiden, alles wordt geïntegreerd in zijn universele geluid. Overigens worden ook de meer gangbare instrumenten en elektronische apparaten gebruikt. Daarmee zit hij in dezelfde vijver te vissen als Francisco Lopez en Loren Nerell, zonder ooit hun muziek te benaderen. De composities laveren van serene tot licht chaotische, maar weten je altijd weg te voeren van het aardse gebeuren. Wereldse klasse!
door Jan Willem Broek