[cd+digitale ep/serie, Lost Tribe Sound]
Een artiest die de laatste jaren steeds hogere ogen gooit is toch wel de autodidactische Amerikaanse componist William Ryan Fritch, die naast solo albums ook terug te vinden is in zijn verbluffende soloproject Vieo Abiungo, waarmee hij 3 albums maakt en waarvan er 2 ook in een remix uitvoering verschijnen. Hij geeft tevens acte de présence in Tokyo Bloodworm (samen met labelbaas Ryan Keane) en de hip hop getinte band Sole & The Skyrider Band. Solo debuteert hij in 2010 met de fraaie cd Music For Honey And Bile in de “Library Catalogue Music” serie van Asthmatic Kitty. Vorig jaar komt hij solo met de soundtrack The Waiting Room uitgebracht op het toonaangevende, eigenzinnige en intrigerende label Lost Tribe Sound. De artiesten delen alle een liefde voor geluid dat hen verbindt met hun thuisbasis. Met de huidige maatschappij, die veelal gevuld wordt met hectische klanken en die anderen vaak als geluidsoverlast beschouwen, hebben zij gekozen voor een andere mening. Ze incorporeren dat veelal in hun muzikale creaties, die putten uit bijzondere combinaties van elementen als gevonden geluiden, veldopnames, lo-fi, folk, klassieke en etnische muziek, minimal music, experimenten en anderzijds alternatieve geluidskunst. Daarbij houden ze hun vizier vooral gericht op de liefde voor de muziek, waarbij ze de schoonheid uit het alledaagse proberen te filteren. Dat levert al een fraaie labelcompilatie op, maar ook schitterende releases van Tokyo Bloodworm (met labelbaas Ryan Keane), Part Timer, Polution Salute, Cock & Swan, Graveyard Tapes en Vieo Abiungo.
Nu blijkt William Ryan Fritch nog een batterij aan muziek op de plank te hebben liggen, al dan niet gebruikt voor films en dergelijke. Het label heeft daarom besloten om een enorm deel van zijn werk dit jaar uit te geven als de zogeheten “The Leave Me Sessions”, dat in totaal 9 albums en meer dan 65 nummers zal omvatten. Om niets mis te lopen kan je jezelf abonneren op deze serie. Volg de link voor meer informatie of kijk eerst onderaan dit artikel naar de inhoud van dit omvangrijke en nu al imponerende werk.
Deel één hiervan is zojuist verschenen en heet Emptied Animal. Fritch heeft met Vieo Abiungo ook al aangetoond een rijk gedetailleerd geluid te kunnen fabriceren, dat toch goed te volgen blijft. Dat doet hij hier in feite ook. Hij is een multi-instrumentalist en weet enorm veel geluiden tegelijk te brengen, van akoestische gitaren, cello, (alt)viool, mandoline, banjo, klarinet, fluit, trompet, piano, orgel, drums, marimba, sax en ga zo maar door. Op deze cd heeft hij alles live thuis opgenomen en gemixt. Een beetje de lo-fi aanpak, zij het dat Fritch groots uitpakt met een sprankelend rijk geluid. Hij rijgt allerlei geluiden aan elkaar, smeert er stemmige orkestraties overheen en zingt daar met enige regelmaat bij met zijn expressievolle en troostvolle falsetzang die soms overgaat in koorzang. Het is knap hoe hij zo’n brij aan klanken tot één doorwaadbaar geheel heeft weten te smeden; als een zwerm bijen die in de lucht met z’n allen één, zij het steeds wisselende, vorm aannemen. Je kunt er ook lastig een genre opplakken, maar het zit ergens tussen indiepop, acid folk, psychedelica, freakfolk, neoklassiek, drones, ambient en experimentele muziek in. Ondanks de overvolle muziek, weet hij toch een soort sereniteit te brengen, terwijl het eveneens avontuurlijk blijft. Volslagen uniek en surrealistisch. In feite brengt hij 5 nummers met zang en daarvan ook de 5 instrumentale versies, maar die pakken zo anders uit dat beide uitvoeringen de moeite waard zijn. Om een idee te krijgen: men neemt een blender en gooit daarin Clogs, Arvo Pärt, Olan Mill, Field Rotation, Vieo Abiungo, Field Rotation, Bon Iver, Espers, Orla Wren, Graveyard Tapes, Radiohead en Sufjan Stevens. Dan goed mixen en deze cocktail op subtiele wijze uitgieten in verschillende glazen. Als bonus krijg je 15 minuten durende een 4 nummers tellende digitale epee. William Ryan Fritch brengt veel, maar het is slechts een begin van nog meer. Het is allemaal wonderschoon en emotievol, maar bovenal biologerend en tot de verbeelding sprekend geluid, dat je even helemaal uit de realiteit weghaalt en een sensationele trip bezorgt.
door Jan Willem Broek