[cd, Valeot/A-Musik]
Het Oostenrijkse label Valeot bouwt met de ene na de andere interessante release langzaam maar zeker aan een zeer interessante catalogus en bewijst tevens dat Oostenrijk heel veel meer is dan enkel een klassiek bolwerk. Ze leggen zich toe op post-moderne muziek die niet per se genregebonden is. Vandaar dat je bands vindt die laveren tussen jazz, post-rock, elektronica en klassiek. Een nieuwe op het label is de Oostenrijkse muzikant en multi-instrumentalist Werner Kitzmüller. Hij heeft maar liefst 10 jaar gewerkt aan zijn debuut Evasion, waarop hij zang(kunst), piano, gitaar, klokkenspel, viool, plastic buizen, glas, (gebroken) speelgoedpiano, veldopnames, klerenhangers, papier en andere huis-, tuin-, en keukenmiddelen heeft gebruikt. Of dat nog niet voldoende is krijgt hij ook nog eens steun van Meaghan Burke (zang, cello), George Bagdasarov (bas-duduk), David Schweighart (zang, gitaar, piano) van Tupolev en Matthias Frey (viool) van Sweet, Sweet Moon. Niet genregebonden is wel iets dat je aan Kitzmüller over kunt laten. Hij maakt namelijk een soort bevreemdende singer-songwritermuziek, waardoor elementen van klassiek, avant-garde, industrial, altcountry, folk, blues, elektronische en experimentele muziek verweven zitten. Dat levert al een bevreemdend geheel op. Tel daar ook nog eens de typische baritonstem bij op, waarmee hij overigens in het Engels en Duits croont, praat, prevelt en hoog zingt, en je hebt een unicum in handen. De naam die het eerst bij me opkomt is die van tweede fase Scott Walker, die ook met bijzondere zang en een bevreemdend muzikaal decors een innemend doch mysterieus geheel kan neerzetten. Als hij in het Duits prevelt roept het herinneringen op aan de hoorspelen van Einstürzende Neubauten / Heiner Müller en Sandow, terwijl de crooners ook wel doen denken aan David Sylvian, Peter Hammill en de Tindersticks. Op de meest bevreemdende momenten komen ook The Residents en Jakob Draminsky even in me op en verder nog de speelgoed-kamermuziek van Pascal Comelade en een door de gieren uitgebeten altcountry accentje van Lambchop. Maar welke schakeringen hij ook laat horen, het is allemaal intens, gevoelig, melancholisch en bovenal van een unieke pracht. Ik weet niet of deze het hele jaar zal blijven hangen, maar voor nu is er geen ontsnappen. Meesterlijk!
Luister Online:
Evasion (album)
door Jan Willem Broek