Over Martin van Rossum a.k.a. Martin Nonstatic heb ik al vaker geschreven, dat zijn atmosferische muziek mij niet koud laat is dus ook al geweten, voor diegenen die mijn reviews vaker lezen althans. Dit keer brengt van Rossum met een ep van vier tracks die wat mij betreft in de sfeer van de lome zondag zitten, vandaar ook mijn keuze om deze ep hier te bespreken. Deze ep is overigens een eerste in een serie van 3 releases rond het thema “Apana” een term die uit de yoga, waarvan van Rossum een toegewijde beoefenaar is. Apana heeft een heleboel betekenissen en schrijfwijzes, Ultimae filtert uit deze de zuiverende aspecten en het vernieuwen van de vitaliteit als basis begrippen, dit alles gevangen binnen de hypnotische downtempo geluiden van Martin Nonstatic. Ik wil mij geestelijk niet te diep laten beïnvloeden door Yoga en het Boeddhisme, maar het zuiverende en revitaliserende van muziek, en ook zeker van de muziek op deze ep daar kan ik wel wat mee, dus laten we het daar maar op houden.
Opener “Apana pt1” is een stemmige vrij donkere (zonder duister te worden) Ambient track van maar liefst 12 minuten die als je er zonder haast naar luistert net zo goed 3 of 8 minuten zou kunnen duren, het duurt niet te lang en niet te kort het is gewoon aangenaam. Mijn favoriete track op de ze ep is “Kama” opnieuw lekker donker en diep met een heerlijk acid lijntje die de track draagt, en wat klinkt de 303 (of 303 kloon) hier lekker. Deze track mocht van mij wel 20 minuten duren, maar hij klokt af op een dikke 8 minuten. “Apana pt2” is zowaar nog een tikje donkerder dan pt 1, en is lichtjes unheimisch door de melancholische stem sample. Duister wordt deze track ook niet hoor, maar ik denk dat ik van Rossum nog niet vaak zo diep heb horen gaan. Afsluiter van de vier is “Mind Ctrl” vergeleken met de andere tracks misschien iets vrijblijvender, maar daarom niet minder mooi, een stemmige afsluiter van een heerlijk loom en warm album, waar zit die repeat knop ook weer ?