[cd, Indies Scope]
De Tsjechen van Traband zijn alweer 15 jaar onderweg en kenmerken zich net als veel bands op Indies Scope Records door een ongeremde energie. Hun repertoire wisselt nogal eens. Ze maken namelijk zowel cd’s waar je ronduit melig van wordt als meer serieus te nemen werk. Maar de altijd vlammende dynamiek weet eigenlijk altijd wel te overtuigen, zeker live, of het nu gaat om van Balkan muziek, klezmer, ska, punk, hip-hop of folk uit Moravië, Mexico, Peru, Ierland en Frankrijk. Flamboyante band, dat sowieso. Nu zijn ze weer terug met hun zevende langspeler Domasa. Wat meteen opvalt is dat de band meer terugkeert naar het rock format, zoals uit hun beginperiode. Alleen is de band sindsdien wel enorm gegroeid en weten ze meerdere stijlen in dat rockkader te omarmen, zoals folk, avant-garde en ballads. Zanger Jarda Svoboda, tevens gitaar en harmonica, legt ook een serieuzer geluid aan de dag in zijn songs. Samen met Jana Kaplanová (harmonium, trompet, metallofoon, zang), Václav Pohl (drums, zang, gitaar), Robert Škarda (tuba, piano, koorzang) en vele gasten op cello, viool, gitaar, koorzang en theremin brengt hij op melancholische wijze stevige rock aan de man. Dat gaat hand in hand met de ijzersterke zang en prachtige koorzang. Er zit wel een typisch Tsjechisch geluid aan de muziek, niet alleen door de taal waarin gezongen wordt maar ook de staccato manier waarmee de blaaspartijen gepresenteert worden. Als ik iets Westers zou moeten noemen zou ik zeggen Neil Young die met een fles Slivovice gekruist is. Maar anderse zou ik gewoon zeggen dat het mengelmoes is van Tsjechische rock en folk en eerder namen als Už Jsme Doma en Jablkoň aanvoeren. Ze hebben een beetje aan dynamiek ingeleverd, maar daarvoor in de plaats zijn werkelijk wonderschone song voor terug gekomen. Na 15 jaar komt het immer verrassende Traband dan ook het hun mooiste, meest ontroerende en gewoonweg beste werk tot nu toe. Alleen een oerlelijke hoes, dat dan weer wel.
Luister Online:
Domasa (albumsnippers)
door Jan Willem Broek