Tom Waits – Closing Time (1973)

En we hebben een hele nieuwe Sub in ons midden! Leon Pouwels gaat in zijn eerste stuk terug naar 1973. Toen Tom Waits nog jong was.


The Place Where Everybody Knows Your Name.

Vrolijk bezongen in Cheers.

Het kroegleven is een groot feest.

Realiteitswaanzin.

Dit is zwaar drinken met Mickey Rourke en Faye Dunaway.

Zwalkend in de goot.

Barfly.

Een schuchtere jonge pianist ergens in een hoek weg gestopt.

Verborgen in bedwelmende rookwolken.

Nicotine doet zijn stem breken.

Speelt oude hits van Frank Sinatra.

Het enige muziekboek in zijn bezit.

Gekregen van zijn te vroeg gestorven vader.

Voormalig stamgast.

Menig uurtje hier door gebracht.

Terwijl het gezin hoopvol wachtte op zijn thuiskomst.

 TomWaits_ClosingTime

Barvrouw Martha.

Getekend door het leven.

Vorige week een vervelend bericht ontvangen.

Longkanker in terminale fase.

Zichzelf stiekem moed indrinken.

Jeneverfles verstopt onder de toonbank.

Haar gelaat zo geel als de muren.

Noodzakelijk bruin café.

Geldgebrek beperkt keuzes.

Geen likje verf.

Geen nieuw vloerbedekking.

Geur van pis en bier.

Verspreidend als een dodelijke ziektekiem.

Rosie, de tandloze prostituee.

Probeert nogmaals de pianist te versieren.

Bij gebrek aan klanten.

Zonder enig oogcontact speelt hij door.

Denkend aan vorig weekend.

Toen hij er in trapte.

Sinds toen hevige jeuk in de schaamstreek.

Niet het lef om de dokter te bezoeken.

Closing Time.

Maar we nemen er nog eentje.

Tegen de eenzaamheid.

Om te vergeten.

Barman Tom Waits.

Hij wacht op het speelgeld.

Zodat hij deze maand de huur weer kan betalen.

Van het kleine kamertje boven de neonlichten.

Een verdieping hoger.

(Leon Pouwels)

Comments

comments

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.