[cd, Fire/Konkurrent]
De Australische muzikant Tom Morgan draait al een paar decennia mee in de muziekscene. Wellicht ken je zijn naam zelf niet direct maar dan toch zeker wel één van de bands waarin hij heeft gezeten. Zo is dat vanaf de begin jaren 90 al in de langlopende band Smudge en het onbekendere Godstar. Tevens is hij terug te vinden in Sneeze en in de gelegenheidsgroep Givegoods die hij met Evan Dando van The Lemonheads heeft gevormd. Hij speelt daarvoor al op twee albums van The Lemonheads mee en later ook nog op de soloplaten van Dando. Je kunt gerust stellen dat Morgan een door de wol geverfde artiest is.
Dat is ook goed terug te horen op zijn soloplaat Orange Syringe, die volgt op de mini Taste For Blood (2012), waarop hij zichzelf met van alles en nog wat begeleid. Hij houdt het overigens vaak sober en beperkt tot gitaar en zang, waarmee hij toch een meeslepend, gevarieerd geheel weet neer te zetten. Dat is waar zijn ervaring duidelijk uit blijkt. Maar het is ook boeiend doordat hij recht in je gezicht teksten brengt, die meestal uiterst persoonlijk zijn. Je krijgt een confronterend kijkje in zijn ziel, zonder dat het ooit te dichtbij komt. Maar het raakt je en kan je op andere momenten ook lekker laten dagdromen. Hij is een rasechte singer-songwriter en beschikt als verhalenverteller over de ideale herfstige zangstem. Zijn muziek bevat eveneens elementen van jazz, blues en rock en kent een nachtelijke atmosfeer. Daarmee komt hij ergens uit tussen de muziek van Tom Petty, Lou Reed, Mark Lanegan, Mike Johnson, Dakota Suite, Bill Callahan en The Triffids, waarbij alle zangers ook vermengd lijken in die prachtige stem van Morgan. Een intens, licht intiem prachtalbum. Tom Morgan verdient nu wel eens wat meer erkenning en mag, zoveel is hopelijk duidelijk, door velen gehoord worden!
door Jan Willem Broek