[cd, Rough Trade/Konkurrent]
Met het debuut The Runaway Found verrast de Nieuw-Zeelander Finn Andrews met zijn band The Veils in 2003 dan wel 2004 een hoop muziekliefhebbers. Als zoon van Barry Andrews uit onder meer Shriekback en XTC lijkt hij de muziek genetisch ingeprent te hebben gekregen. Met zijn wiebelstem en ijzersterke popliedjes bereikt hij veel mensen. Dat wordt zeker niet minder met het vervolg Nux Vomica uit 2006. Hierop presenteert hij een volledig nieuwe band en tevens een rauwer geluid. Maar nog steeds staan de ijzersterke songs huizenhoog overeind. Na drie jaar stilte komen ze met hun volgende wapenfeit Sungangs. Hierop zijn de strijk- en keyboardpartijen die vorig werk sieren min of meer verdwenen. Wat gebleven is, zijn de krachtige liedjes die je meteen weten te grijpen. De begeleiding bestaat dikwijls uit piano, pakkende gitaren en stevige percussie. Daarbij hoor je zoals altijd weer Finn’s getourmenteerde stem. Het geluid is weer een stapje rauwer, soms zelfs redelijk hard en toch altijd harmonieus. Daarnaast staan er ook een tal van prachtige ballads op. Ondanks dat ik in veel recensies lees dat de band zich niet zou ontwikkelen, hoor je wel degelijk een hoop veranderingen. Hij heeft een herkenbaar stemgeluid, maar net als bij bijvoorbeeld een Björk verandert de muziek wel degelijk. De grote verrassing blijft wellicht uit, maar dat doet weinig af aan de kwaliteit van de muziek. Hun melancholische geluid komt ergens uit tussen The Arcade Fire, Nick Cave, Gun Club, The White Stripes, U2, Interpol, Sixteen Horsepower, The Waterboys en Jeff Buckley. Lekker uitgebalanceerde, pakkende songs, met een toefje dramatiek.
Luister Online bij Myspace:
The Letter / Sit Down By The Fire / It Hits Deeps / Three Sisters
door Jan Willem Broek