[cd, Karaoke Kalk/Konkurrent]
Als, om maar een groot voorbeeld te noemen, de 80 jarige oorlog niet eens 80 jaar heeft geduurd, heeft het ook weinig zin om je druk te maken over het feit dat The National Jazz Trio Of Scotland helemaal geen trio is. Laat staan dat ze jazz maken. Het is het project rond de veelzijdige Schotse pianist, gitarist en componist Bill Wells, die het bekendst is geworden met zijn Bill Wells Octet (en Trio), maar ook onder meer met Aidan Moffat (ex-Arab Strap), Future Pilot A.K.A., Isobel Campbell, Jad Fair, The Pastels en Maher Shalal Hash Baz albums heeft uitgebracht. Hij is een meester in het scheppen van bijzondere sferen en blinkt uit in het maken van experimentele jazz. Vorig jaar debuteert hij met onder meer leden van Francois & The Atlas Mountains, Golden Grrls en The One Ensemble met zijn bijzondere Christmas Album. Kerstliedjes, maar dan anders. Hij neemt vrij gangbare Kerstliederen onder handen en creëert hierbij wonderlijke arrangementen, waarbij het tempo omlaag gaat en de sfeer uiterst melancholisch wordt. Een fraaie soundtrack voor de donkere dagen.
Nu het weer richting de herfst kruipt, verschijnt de tweede cd Standards Vol. II van zijn hand. Bill Wells (piano, gitaar, samples) wordt hier vergezeld door de zangeressen Aby Vulliamy (The One Ensemble, Nalle), Kate Sugden (Johnny And The Entries) en Lorna Gilfedder (Golden Grrrls). Die laatste neemt tevens de percussie voor haar rekening. In twee nummers is Norman Blake (Teenage Fanclub, The Reindeer Section, The Pastels) te gast, terwijl de opnames worden verzorgd door Belle & Sebastian leden Chris Geddes en Stevie Jackson. De kerststemming zit er door de serene, zoetgevooisde en engelachtige zang van de dames alweer een beetje in. Maar het zijn veeleer uiterst droefgeestige, zachte en bovenal nachtelijke dan stichtelijke liedjes, die het midden houden tussen bossanova, jazz, pianomuziek, folk, droompop en lichte experimenten. Niets is echter zoals het lijkt, want daarvoor varieert hij teveel. Het geeft slechts een idee en voor de rest doet je verbeeldingskracht het werk. De alles absorberende, nachtelijke sfeer is bijna nog belangrijker dan de muziek. Met dat alles komt hij ergens uit tussen een mysterieuze mix van Mazzy Star, His Name Is Alive, Beach Boys, Nouvelle Vague, The Innocence Mission en Bebel Gilberto. Een wonderschoon en zalvend eerbetoon aan de vrouw, de nacht, de donkere dagen, de melancholie en de mysteries des levens.
door Jan Willem Broek