[cd, On The Camper/Sonic Rendezvous/Five Roses]
Ik heb ooit al eens Keltische en Arabische muziek uit Tsjechië gehad en Bulgaarse muziek uit de VS, dus waarom geen roots, Americana uit Zwitserland? Een in 2006 opgerichte band die dat weet te bewerkstelligen is The Lonesome Southern Comfort Company. De ooit als soloproject begonnen formatie van geschiedenisfanaat John Robbiani (gitaar, banjo, zang) is met de komst van Abraham (gitaar), Duke (drums) en Boris (altviool, keyboards) uitgegroeid tot een echte groep en maakt de eerdere omschrijving meer dan waar op hun gelijknamige debuut uit 2008, vol rammelige rauwe liedjes. Ook op hun tweede cd Charles The Bold uit 2010 weten ze folk, Americana, indierock en altcountry aan elkaar te knopen. Voor deze cd hebben ze een deel van de vaderlandse geschiedenis als uitgangsbasis voor de teksten van hun muziek gebruikt. Karel de Stoute (1433-1477), niet te verwarren met Karel de Kale (Charles The Bald), is een krijgsheer met een grote expansiedrift. Uiteindelijk wordt hij door de Zwitsers verslagen. Van dit hele verhaal merk je eigenlijk helemaal niets en de muziek klinkt gewoon alsof het van de andere kant van de grote oceaan komt, maar het is een beetje de humor en verwarring zaaiende aspect van de groep. Ze laten ook geen rammelende liedjes meer horen, maar meer uitgewerkte songs. Dit alles op het vrijdenkende, fijne Zwitserse label On The Camper.
De vier komen drie jaar later met hun derde wapenfeit The Big Hunt, waarop ze de eerder ingeslagen weg vervolgen. Ze brengen 9 nieuwe songs, die nog meer uitgekristalliseerd zijn ten opzichte van hun voorgaande werk. Het is ook iets gewoner geworden, zonder aan schoonheid in te boeten. Dit komt onder meer doordat ze meer psychedelische en elektronische elementen toevoegen, die het weer tot bijzonder en uniek album maken. Ik denk dat Zwitserland wel het laatste land is waar je aan zal denken bij deze muziek. De combinatie van landerige songs, zongebakerde betoverliedjes (al gaan ze over diverse ziektes), nachtelijke kroegballads, ingetogen folknummers, beklijvende indierock en uptempo country tracks maken het tot een aangenaam en bovenal gevarieerd geheel. Je komt uit op het snijvlak van Songs:Ohia, The Doomed Bird Of Providence, Templo Diez, Sun Kil Moon, Lambchop, The National, Wilco, Timesbold en Micah P. Hinson. Het is heerlijk nazomeren met deze melancholische pracht.
door Jan Willem Broek