[cd, Africantape/Mandai/Five Roses]
Als er één band niet The Conformists zou moeten heten, zijn het The Conformists wel. En dat ondanks de standaard line-up van zanger (Michael Thomas Benker), gitarist (Christopher Yarber Dee), bassist (James Raymond Winkeler) en drummer (Thomas Daniel O’Neill). Verder laten ze alle regels varen en hebben ze lak aan conventies. Ze brengen een zeer dynamische wilde mix van no wave, noise, hardcore, jazz en emo. Hun avant rock, om het maar even samen te vatten, is energiek, minimalistisch, provocerend, avontuurlijk, pakkend, opzwepend en zeer innovatief. Het gaat alle kanten uit maar ontspoort nooit in niet meer te volgen muziek of onaangenaam geluid. Er zitten elementen in van bands als Primus (vooral die baspartijen), The Birthday Party, Shellac, Passe Montage en Three Second Kiss. De eerste keer dat ik ze heb gehoord, valt het kwartje niet meteen. Gedoe, beetje geram en stuurloos gezever. Maar hoe vaker je luistert naar deze muziek, des te minder laat het je los. Na hun album Two Hundred uit 2004 komen ze met het geweldige, door Steve Albini opgenomen Three Hundred in 2007. Totaal genegeerd zo lijkt het. Dat moet het sterke Africantape label dwars hebben gezeten, want ze brengen het album opnieuw uit, terwijl de mannen van de groep zich klaarmaken voor een Europese tour. Ik zou zeggen grijp die kans, maar conform deze band moet je dat helemaal zelf weten.
MP3’s:
Tax Deduction
Are These Flowers?
door Jan Willem Broek