[cd, Morr Music/Konkurrent]
Terugkomen is tegenwoordig helemaal in, dus waarom ook niet voor de Nieuw-Zeelandse band The Clean? Na 8 jaar komen ook zij weer met een nieuw album. Er is sinds 1978, want zo lang bestaat de band rond David Kilgour al, toen ze aan de vooravond van de Nieuw-Zeelandse punk hebben gestaan wel het één en ander veranderd. Door de jaren heen is de band, die steeds meer een psychedelische rock en popsound aan de dag zijn gaan leggen, meer een meer het vehikel van David Kilgour geworden. Ze zijn er al in de hoogtijdagen van het voortreffelijke Flying Nun label, maar komen nu op het fijne indiepop label Morr Music terecht om hun kunsten nog een keer te vertonen. Mister Pop is de nieuwe cd, die eigenlijk alleen tegenvalt door de lengte van krap 35 minuten na al die jaren. Voor de rest blijken ze nog steeds te beschikken over tijdloze songs die geen enkel raakvlak hebben met de huidige modegrillen. En toch klinken ze verrassend fris, jong en eigenzinnig. Waarschijnlijk dat de hardcore fans hun vraagtekens plaatsen bij deze release, maar voor degenen die net inschakelen is het een bijzonder geluid. Ze brengen pop, psychedelische orgels, motoriek, Britse folk en heldere, afwisselend mannelijke en vrouwelijke zang. De cd opent nog met een lekker Iranese orgelpartij, maar daarna komt de beklijvende pop met de bovengenoemde invloeden bovendrijven. Het geluid doet wisselend denken aan The Blue Aeroplanes, The Chills, The Fall, Kraftwerk, New Order, Pink Floyd, The Headless Chickens, The Velvet Underground, diverse (andere) Flying Nun maar ook Manchester bands en qua instrumentatie soms ook aan Oriëntaalse muziek, om maar even de extremen uiteen te zetten. Maar aan alles geven ze hun eigen draai, waardoor ze echt een eigen smoel krijgen. Absoluut geen King Of Pop, maar Mister Pop zijn ze toch zeker wel.
Luister Online:
Are You Really On Drugs / In The Dreamlife You Need A Rubber Soul / Back In The Day
door Jan Willem Broek