The Chills – Somewhere Beautiful

Chills-somewherebeautiful[cd, Fire/Konkurrent]


In 1980 wordt de Nieuw-Zeelandse formatie The Chills in Dunedin opgericht. Ze brengen indierock met een geluid dat zo typerend en invloedrijk is dat er een heuse scene ontstaat met die zogeheten “Dunedin sound”. Een belangrijke rol naast The Chills in deze speelt het dan zeer invloedrijke Flying Nun label. In de begin jaren brengt de groep vooral 7”-es uit. Pas in 1987 debuteren ze met het prima debuut Brave Words. Een jaar daarvoor verschijnt de singles-compilatie Kaleidoscope World, die zo mogelijk nog beter wordt ontvangen. In 1990 komen ze met misschien wel hun ultieme album Submarine Bells vol beklijvende pop- en rocksongs, dat hier nog altijd een grote favoriet is. Het is dan al duidelijk dat frontman Martin Phillips met zijn tijdloze prachtstem de enige constante en tevens bepalende factor is in de band. Soft Bomb uit 1992 is ook uitstekend, maar een tikje te poppy naar mijn smaak. Hun laatste prachtalbum Sunburnt uit 1996 verschijnt als Martin Phillips & The Chills en is weer meer een terugkeer naar de oude vorm. Daarna brengt hij solo nog een album uit. In 2004 volgt er nog een stuiptrekking in de vorm van een mini-album, maar dat is het wel. De Godfathers van de Dunedin sound lijken klaar te zijn.


Plots is daar dan toch de cd Somewhere Beautiful, uitgebracht op Fire records die ook al met de andere Nieuwe-Zeelandse Bailterspace aan de haal gaat. Geen gedroomd nieuw album, maar een registratie van een optreden op een privé feest op Oudejaarsavond ergens in Nieuw Zeeland. Maar liefst 20 songs presenteert deze zanger/gitarist hier met zijn nieuwe band, die bestaat uit James Dickson (bas), Todd Knudson (drums), Oli Wilson (keyboards) en Erica Stichbury (keyboards, viool, gitaar). Phillips is geweldig bij stem en weet te emotioneren met zijn tijdloze pracht. Van alle albums van The Chills, ook de compilatie, speelt hij 2 nummers en van Submarine Bells zelfs 3. Opvallend genoeg komen de meeste nummers van alle losse 7”-es. En een aantal tracks kan ik niet thuisbrengen, maar zijn buitengewoon mooi. Wellicht nieuwe tracks? Fire records heeft het erover dat deze release de relatie met The Chills moet bezegelen, dus ik heb goede hoop. Voor de rest is dit een ontzettend goed opgenomen live album geworden vol tijdloze, melancholische pracht.



door Jan Willem Broek

Comments

comments

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.