Steve Hauschildt – Sequitur


Sh-sequitur[cd/lp, Kranky/Konkurrent]


De Amerikaanse synthesizer/keyboardspeler Steve Hauschildt vormt samen met Mark McGuire en John Elliott het geweldige trio Emeralds, die net hun cd Just To Feel Anything hebben afgeleverd. Daarnaast zijn ze met z’n drieën ook terug te vinden in de groep Fancelions en is hij zelf eveneens actief als Celestial Sprinkler, waarvan releases veelal op cd-r’s uitkomen. Steve runt ook nog het label Gneiss Things. Toch is hij, ondanks al deze bezigheden, de minst op de voorgrond tredende van het stel. Niet alleen in de band vind je hem op de achtergrond ook daarbuiten zijn de andere 2 betrokken bij veel meer andere (solo)projecten. Steve knutselt soms liever in zijn eentje aan zijn composities; hij is de mathematicus, de denker achter het geheel. Na de cd-r The Summit debuteert hij precies een jaar geleden met zijn eerste volwaardige cd Tragedy & Geometry, waarop hij zich laat inspireren door de Griekse mythologische figuren Melpomene (muze van de tragedie) en Polyhymnia (muze van de welsprekendheid/geometrie). Hauschildt werkt met deze beide inspiratiebronnen een werk uit dat van een mathematische precisie is maar de tragedie omarmt. Dit doet hij door ritmische elektronica te combineren met atmosferische, ruimtelijke en bovenal warme en tegelijk droefgeestige geluiden. De muziek is een fijne kruisbestuiving van ambient, elektronica, drones, psychedelica en buitenaardse krautrock, die Hauschildt onderdompelt in een warm bubbelbad. Hij put hierbij regelmatig uit de muziek uit de jaren 70, maar weet die op sterke wijze in het heden te plaatsen. Een prachtalbum!
Nu komt hij met het vervolg dat hij wellicht om die reden Sequitur heeft genoemd, hoewel non sequitur ook had gekund. Dat laatste omdat het wel aansluit op het voorgaande album, maar toch ook wel heel anders is. De muziek is namelijk minder introvert, wat meer sprankelend, krachtiger en vooral gevarieerder. Toch dompelt hij alles wel onder in dat vertrouwde warme, atmosferische bubbelbad. Alleen brengt hij nu ook vervormde zang en koorzang, hetgeen niet alleen mooi is maar ook een experiment van zijn kant. Hij vindt het namelijk een bijzonder proces dat als je zang-achtige klanken hoort, je geneigd bent er menselijke waarden aan toe te dichten, al is de sound vooral elektronisch. De wetenschapper in Hauschildt maakt ook dat zijn benaderingen bijzonder blijven. Hij brengt dan weliswaar heel veel vintage synthesizerklanken, maar weet er telkens een dusdanige draai aan te geven dat het hetzij bijzonder wordt of een scherpe rand meekrijgt. Hij schept een ruimtelijk geheel waarbij je jezelf in een parallel universum waant vol ongrijpbare schoonheid. Het droefgeestige geheel omarmt ambient, synthesizermuziek, krautrock, drones en psychedelische muziek, maar vormt wel echt één geheel. Hij heeft een hele batterij aan synthesizers, drumcomputers, effectapparatuur en orgels hiervoor ingezet. In feite maakt hij een optelsom van Gas, Jean-Michel Jarre, Biopshere, Tangerine Dream, Vangelis en uiteraard Emeralds, zonder dat het ooit helemaal passend wordt. Daarvoor is zijn werkwijze te eigenzinnig. De ene keer wat concreter en op andere momenten juist meer suggestief. James Plotkin heeft het allemaal weer fraai gemasterd. Hauschildt maakt diepgravende, wonderschone muziek die je niet onberoerd laat en ook gewoon heel lekker is. Een uitzonderlijk sterk vervolg!


Luister Online bij Soundcloud:


Constant Reminders


door Jan Willem Broek

Comments

comments

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.