Soldier Six – Lost At Timekeeper’s Gate

Soldiersix-lost[cd, Off]

In 2007 wordt het Belgische Off label opgericht, als zusterlabel van Stilll. Met 16 reguliere releases in zo’n zeven jaar tijd lijken ze er een bescheiden productie op na te houden, hoewel wat erop verschijnt er ook mag wezen. Blaine L. Reininger, Dave Formula & Christine Hanson, Strings Of Consciousness, SLuG, Toshinori Kondo en P.V.T.V. zijn daarvan ijzersterke voorbeelden. Echter, naast deze releases heeft het label ook de prestigieuze series “Pierre Vervloesem Presents”, “RAT-Off” (met onder meer werk van Giovanni Di Domenico/ Arve Henriksen /Tatsuhisa Yamamoto) en “Digital Only”. Tel je dit allemaal bij elkaar op, kom je ineens uit op ruim 50 uitgaven. Dat is behoorlijk indrukwekkend en ambitieus te noemen, maar veel belangrijker is dat Off een geweldig label is geworden dat je in de smiezen moet houden. Dat bewijzen ze andermaal met de nieuwe Brusselse groep Soldier Six. De groep bestaat uit Vitja Pauwels (gitaar, synthesizers, zang), Rudy Pelicaen (bas) en Tim Welkenhuysen (drums). Vitja speelt ook gitaar in de formatie They Call Me Mr. Fluff en eerder ook in Transpiradansa. Vorige zomer start Soldier Six met opnemen van hun muziek, hetgeen gebeurt met de hulp van producer Teun Verbruggen (P.V.T.V., Flat Earth Society, The Bureau Of Atomic Tourism) en tevens met de mastering en mix kwaliteiten van Pierre Vervloesem (P.V.T.V., Flat Earth Society, dEUS, X-Legged Sally).
Dat ze in goede handen zijn geweest blijkt wel uit het net uitgekomen debuut Lost At Timekeeper’s Gate, al is het natuurlijk vooral te danken aan hun eigen inbreng. Deze is bijzonder origineel en daarom ook niet eenvoudig te bestempelen. Ze brengen op luide wijze zoveel stijlen, dat wanneer je er een stempel opdrukt ze alweer iets anders maken. Klinkt chaotisch, maar dat is het totaal niet. Ze smeden op coherente wijze één geheel, alleen met steeds weer verrassende wendingen. Nergens wordt het voorspelbaar en nergens doen ze iets clichématig. In de basis zou je kunnen zeggen dat ze prog rock maken, maar dit wordt met enige regelmaat aangevuld, doorkruist dan wel afgewisseld met math-rock, noise, garagerock, psychedelische rock, synthesizermuziek, wave, stoner, jazz en funk, dat ze op ludieke wijze aaneen weten te rijgen. Een soort eigenzinnig locomokipkanariefantje van de muziek. Op dynamische en energieke wijze brengen ze hun innovatieve kracht en pracht ten gehore. Je hoort tussendoor ook gewoon het praten van de jongens tijdens de opnames; alsof alles puur, zonder opsmuk en direct op het album moet komen. Nu heeft het ook de intensiteit van een live concert en is het knap dat ze een dergelijke sensatie op cd weten te vangen. Om enig idee te krijgen hoe dit klinkt, moet je denken aan een intrigerende kruisbestuiving van The Mars Volta, King Crimson, Led Zeppelin, Cardiacs, Queens Of The Stoneage, Deftones en Drive Like Jehu. De pakkende, caleidoscopische muziek is echt een muzikale kaakstoot waarmee menig genregenoot meteen gevloerd wordt. Grote klasse en een moddervette belofte voor de toekomst!


door Jan Willem Broek

Comments

comments

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.