[cd/digitaal, Slow Earth/Five Roses]
Waarom sommige bands niet willen verklappen waar ze vandaan komen en hun identiteit niet prijs willen geven is mij een raadsel, maar in feite maakt het voor de muziek ook niet heel veel uit. Je kunt een groep dan enkel beoordelen op hun sound en wat minder op hun achtergrond. Dit is ook het geval bij de in 2009 opgerichte groep Slow Earth. Ze schijnen ondanks hun Zweedse website, waarbij het se-achtervoegsel enkel een afkorting van de band is, ergens uit Oost-Europese industriestad afkomstig te zijn. Ik vermoed door de start van hun tournee in Boedapest dat Hongarije een voor de hand liggende optie is. Alleen klinkt de zang zo ontzettend Engels dat ik daar mijn hand niet voor in het vuur durf te steken.
Hoe dan ook presenteren ze, ik ga er vanuit dat ze met meer zijn, nu hun in eigen beheer uitgebrachte mini …….Latitude And 023. Een tweede raadsel dient zich meteen aan, want deze cd zou 5 nummers bevatten, maar de teller staat toch echt op 7. Bij elkaar duurt dit alles dan ruim 28 minuten en is afgemixt door niemand minder dan Dan Leffer (U2, Muse, RHCP). De muziek houdt het midden tussen post-rock, indie, pop en shoegaze. De emotioneel geladen, iets verhoogde mannenzang in het Engels vormt daarbij één van de belangrijkste pijlers op het album. Maar ook de licht experimentele en vooral pakkende muziek vol scheurende gitaren, stuwende drumpartijen en verleidelijke pianopartijen mag er wezen. Ze brengen op eigengereide wijze iets dat het midden houdt tussen Breathless, Radiohead, Heligoland, Blur, Mono en Muse. Bijzonder smaakvol en met een sound die het over welke grens dan ook goed zal (kunnen) doen. Een ontwapenend kleinood!
door Jan Willem Broek