[mcd, Commission45]
Vorig jaar verschijnt de door Rubin Guthrie geproduceerde, derde cd All Your Ships Are White van Heligoland, wat inmiddels een Frans/Australisch gezelschap is geworden. De voorheen puur Australische band heeft voet aan vaste wal in Europa gezet en brengt een heerlijke kruisbestuiving van wave, droompop, lichte shoegazersmuziek en indie. Nu geeft Dave Olliffe (gitaar, synthesizer, drones) uit die band en ook uit 21 Love Hotel trouwens weer acte de presènce in de nieuwe Frans/Australische band Sealight. De band bestaat naast Dave uit Sandra Rossino (zang, akoestische gitaar, concertina) en drummer Marc-Aurèle Ngo Xuan (Oto Efekt). Hun mini debuut Dead Letters is wederom geproduceerd door Robin Guthrie (Cocteau Twins, Violet Indiana), wat je mooi terug hoort in de warm, echoënde sound. Het is de tweede release van het Parijse label Commission45, dat na een droomstart nu een droom doorstart beleeft. Overigens is de plek van Xuan op het album nog in beslag genomen door de twee andere bandleden en doen ook Candice Coppéré (trompet, concertina) en Heligoland-lid Stéphane Pigneul (bas, synthesizer) nog een duit in het zakje. De band presenteert hier 5 heerlijk herfstige songs, die het midden houden tussen folk, droompop, wave, shoegaze, post-rock en ambient. De bitterzoete, zachte vocalen van Sandra zijn al wonderschoon, maar door de echoënde gitaren krijg je er helemaal een nostalgisch droomgevoel bij. Je hoort geluiden uit de jaren tachtig, de hoogtijdagen van 4ad en Creation labels, die al kabbelend een weg naar de toekomst vinden. De diverse elektronica, effecten en overige instrumenten kleuren de nummers op heerlijk droefgeestige wijze verder in. De muziek is aan de ene kant desolaat, maar wikkelt zich door de tedere zee aan geluid ook als een warme deken om je heen. Denk daarbij aan de melancholische songs van Cocteau Twins, Portal, Ben Christophers en Opium Den met de shoegaze van Slowdive, de ambient van Yellow6 en Harold Budd, de meanderende rustieke stukken van iLiKETRAiNS, de filmisch duistere post-rock van Labradford en de sentimentele liedjeskracht van Portishead/Beth Gibbons. Dat zijn een heleboel namen, maar Sealight weet ook echt te betoveren met al die ingrediënten, ook al zit er soms maar een snufje doorheen. Wat dat betreft brengen ze een geheel eigen sound. Een intiem en emotioneel geladen geluid dat diepe snaren weet te raken en je dikwijls in vervoering weet te brengen. Ruim 23 minuten is dan veel te kort. Sealight heeft hier echter wel een meer dan overdonderend visitekaartje afgeleverd. Een geweldig kleinood om intens en keer op keer van te genieten.
Luister Online bij Bandcamp:
Dead Letters (album)
door Jan Willem Broek