[cd, Critical Heights/Konkurrent]
Britten en folk, dat gaat eigenlijk al decennia goed. En dat zonder bloemetjes in het haar. Toch opent het gelijknamige debuut van Savaging Spires alsof ze ergens in San Francisco wel degelijk al wiet rokend bloemen in hun haar aan het vlechten zijn. Tegelijkertijd heeft de muziek iets IJslands en is het compleet ontwapenend. Hoewel de identiteit van de leden naar eigen wens verborgen wordt gehouden, pakken ze toch op grootse wijze uit. Met akoestische instrumenten als gitaar, xylofoon, accordeon, fluiten en strijkers in combinatie met subtiele elektronica brengen ze stemmige, melancholische muziek die zowel folk-, lo-fi als singer-songwriter en kinderlijke elementen bevatten. Een heel sterke troef van de band is de zang. Je hoort zowel een mannelijke als vrouwelijke stem en dikwijls gaat dat gepaard met zinnenstrelende koorzang. Heerlijk lome en ogenschijnlijk eenvoudige melodieën die wel degelijk diepe snaren weten te raken. Het ontwapende geheel is herfstig en waait zoals de wolken over diverse continenten uit. Kijk daarom niet vreemd op als je in al deze muziek kenmerken van Efterklang, Múm, Amiina, Bodies Of Water, Fairport Convention, Pascal Comelade, Sonic Youth en Smog terughoort. Ze variëren caleidoscopisch om een as van melancholie en dat is net zo wonderlijk als betoverend. Hiermee valt hun muziek eigenlijk lastig te categoriseren. Het belangrijkste is natuurlijk dat alles uiterst genietbaar en schitterend is en getuigt van een open mind. En ondanks de bandnaam is er niets wilds aan hun sound, behalve dat je er wild enthousiast van wordt.
Luister Online bij Bandcamp:
Bending The Rules Of Time / When The Devil Says He’s Dead
door Jan Willem Broek