[cd, Village Green/Konkurrent]
In het hedendaagse muzieklandschap waar veel jonge neoklassieke componisten hoge ogen weten te gooien mag de tegenwoordig in Bristol woonachtige Ryan Teague zeker niet onvermeld blijven. Al sinds zijn mini debuut Six Preludes uit 2005 bewijst hij over een eigen aanpak en geluid te beschikken. Hij houdt er een meer experimentele manier van componeren op na en landt met zijn muziek altijd ergens tussen ambient, neoklassiek, minimal music en elektro-akoestische muziek. Hij gebruikt naast elektronica instrumenten als klokkenspel, viool, gamelan en piano, waarbij hij een sterk gevoel heeft voor ritme en harmonieën. Dat bewijst hij telkens op andere wijze ook op zijn albums Coins & Crosses (2006), Causeway (2011) en Field Drawings (2012).
Voor de tweede maal komt hij nu op het innovatieve Village Green met zijn volgende release Block Boundaries. De 10 composities zijn meer uptempo dan voorheen, maar bevatten wel weer die repetitieve ritmes en de bijzondere mix van elektronica en akoestische instrumenten. Hij wordt hierbij geholpen door gasten op cello en eenmaal ook piano en zang. Hij beweegt zich weer op eigengereide wijze door de genoemde genres. Door het repetitieve karakter van de muziek moet je meermaals denken aan Steve Reich, maar behoren Yann Tiersen, Rafael Anton Irisarri, Arvo Pärt, Clem Leek, Danny Norbury, Tangerine Dream, Jon Hopkins, Hauschka, Philip Glass en Greg Haines ook tot de referenties. De muziek heeft wel een melancholisch inborst, maar door de uptempo ritmes wordt het eigenlijk nergens terneergeslagen. Het is derhalve een heerlijk nieuw werk geworden, dat het talent van Teague eens te meer onderstreept. Een smakelijke bijzonderheid!
door Jan Willem Broek