Romakid – Romakid
[cd-r, Distant Noise]
Het steeds sympathieker wordende cd-r label Distant Noise zit goed op koers om in twaalf maanden tijd hun eerste serie cd-r’s uit te brengen. De voorkanten van de 12 cd-r’s gaan één plaatje vormen. Alle releases zijn gelimiteerd tot 100 exemplaren en gezien de hoge kwaliteit ervan, worden dit echt collectoritems. Nummer 7 in de serie, terwijl ik dit schrijf is nummer 8 alweer uitgebracht, is de gelijknamige cd van Romakid. Hierachter gaan Michael Tickner (Moth, Heliconia), Jon Lamont (Heliconia) en David MacPhail (Icer) schuil. Hoewel hun vorige bands zeker van invloed zijn geweest, slaan ze hier een nieuw pad in. Ze lijken alles wat ooit rond Bristol, deels Londen en de VS in de jaren tachtig heeft gespeeld te integreren in hun totaal geluid. Ze combineren veel pakkende en lome beats en percussiegeluiden in hun muziek en brengen dat ten gehore tussen de shoegazer-, trip hop-, electro- en gitaarpopgeluiden. Ze doen regelmatig denken aan Curve en Nine Inch Nails, maar ook aan het relaxte van de Happy Mondays, de shoegazersound van My Bloody Valentine en Slowdive, de wave van The Cure en Yellow6, de dampende beats van DJ Shadow , Unkle en Massive Attack, de meer industriële elektronica van Locust, de zwoele avant-pop van Scala en de donkere dub van Burial. Dat lijkt een allegaartje aan geluiden, maar niets is minder waar. Ze weten er een consistent album van te kneden, dat telkens weet te verrassen en varieert binnen herkenbare grenzen. Het is een heerlijk nostalgische dagdroomplaat geworden.
Luister Online bij Myspace:
Levers To Remain / My Young Love Said To Me / The Scorned And The Scolded / Vent / October And November
door Jan Willem Broek