[cd, TV Records]
Hoewel je de naam van muzikant, producer en songwriter Richard Warren wellicht niet direct kunt plaatsen, is hij inmiddels een ware veteraan in de Britse indie-scene. Hij houdt er jaren de groep Echoboy op na, speelt mee met Soulsavers, gaat op tournee met Spiritualized en speelt een belangrijke rol op hun album Songs In A&E. En hij heeft ooit geweigerd om bij Oasis te gaan spelen, dus dat streepje heeft hij al voor hoewel sommigen hem voor gek verklaren. Nu kruipt hij eindelijk uit de schaduw van anderen en komt eindelijk meet zijn debuut Laments op de proppen. Hij presenteert een vrij rauw en no-nonsense geluid dat zich niet direct onder één genre laat scharen. Je zou kunnen zeggen dat het onder de paraplu van de indiepop past, maar zijn geluid loopt uiteen van zestigerjaren folk, blues en psychedelica tot indie, madchester en noisepop. Je kunt zelfs wel stellen dat de muziek van Warren redelijk tijdloos is. Hij maakt zijn muziek met elektrische en akoestische gitaren, hammond orgel, drums, piano, mondharmonica en zijn licht nasale zang die wel wat weg heeft van Bob Dylan. Andere invloeden zijn vermoedelijk Alex Chilton, Neil Young, Spiritualized, Richard Ashcroft, Ian McNabb, Woody Guthrie, The Velvet Underground en de Madchester-scene uit de jaren 90. Als je bedenkt dat hij van begin tot het eindresultaat maar liefst 13 jaar nodig heeft gehad is de uitkomst wellicht wat magertjes. Maar wie klaagt er nog als je tijdloos kunt genieten?
MP3:
No Angel
door Jan Willem Broek