[cd, Sub Pop/Konkurrent]
Ze zijn lekker bezig daar bij Sub Pop de laatste tijd met veel uitstekende nieuwe releases. Het is natuurlijk niet meteen weer zoals uit de hoogtijdagen van eind jaren 80 (Nirvana), begin jaren 90, maar het begint er weer een beetje op te lijken. Nou doet de derde cd King Of Jeans van het immer boze Pissed Jeans me wel aan de hardcore, noise en punk uit die tijd denken; de tijd dat de gitaren nog rauw en met bakken tegelijk uit je speakers tegen je smoel aan werden gesmeten. De tijd dat ook een label als Amphetamine Reptile welig tiert, waar de band ook zeker raakvlakken mee heeft. Ik heb een hekel om te spreken over een volwassenwordingproces bij een band, maar de acne zalf en overtollige deodorantsprays kunnen na de eerste twee cd’s echt de kast in. De vier laten hier een geluid horen dat zich moeiteloos kan meten met de grote tough guys der aarde. Natuurlijk is het nog steeds met een puberaal harde inslag, maar dat maakt de muziek juist zo spontaan. Het zijn ongetemde hardcore dieren die als geen ander hun energie kunnen overbrengen. Rock, noise en punk vormen een prima basis om hun frustraties te uiten. Birthday Party, Black Flag, Butthole Surfers, Brutal Juice, Dead Kennedys, Jezus Lizard en Godheadsilo zitten allemaal opgesloten in het geluid van de band. Overstuurde bas- en gitaargeluiden met stevige percussie, motorzang en een gezonde dosis absurdisme maken de dienst uit in de krachtige nummers die voor het leeuwendeel onder of op de 3 minuten eindigen. Daar zakt je broek lekker boos van af!
door Jan Willem Broek