Picore – Assyrian Vertigo

Release_107-picore[2cd/2lp, Jarring Effects/Five Roses]

De Franse underground is altijd een uiterst interessante geweest. Dat is eigenlijk al sinds de jaren 70 het geval, al zijn de muzieksoorten wel uitgebreider geworden dan de progrockstroming van toen en zijn de nuances wat verschoven. Zo zijn er nu levendige elektronica-, noise-, avant-garde-, speelgoed- en gothic-scenes die met een wisselende intensiteit boven komen drijven. Een band die al sinds 2003 aan de weg timmert is het zestal Picore. Ze debuteren in dat jaar met hun cd Discopunkture, waarop ze met de titel al aangeven een mix aan stijlen te maken. Die mix bestaat uit hiphop, noise en avant-garde en klinkt in het begin nog wat geforceerd. Die interessante aanzet trekken ze door op hun tweede album L’Hélium Du Peuple (2006), waarop de symbiose aan stijlen al veel beter werkt. Nu hebben ze jaren aan het vervolg gewerkt om hun stijl verder te perfectioneren. O. TimOTEO (gitaar, zang, bas), Y. fAYOllE (hoorns, harmonium), G. mAIBETE (programmering, zang, percussie), Jf. JOuRdil (klarinet, zang), c. RABANY (tekst, zang, waterfoon, noisebox) en f. JuGE (drums) treden nu aan om hun derde cd Assyrian Vertigo te presenteren. Ze hebben voor de productie Alap Moulin (The Oktopus, Dälek) in de arm genomen. Of het daaraan ligt weet ik niet, maar de kruisbestuiving die ze hier laten horen en hun sound klinken geweldig. Ze brengen een duistere mix van tribal, avant-garde, hiphop, noise, soundscapes, industrial, dub, free jazz, wave en elektro. Dat lijkt wellicht een wild allegaartje, maar het tegendeel is waar. Ze creëren haast hun eigen, coherente sound door alles zo goed en gevarieerd samen te laten smelten tot een duistere brij. In die zwarte poel weten ze mooi alle stijlen af te wisselen, net als de heftige, milde en soms ronduit kakofonische stukken. Het album is hierdoor bloedstollend geworden en voltrekt zich als een ware thriller. Heel bijzonder is de steeds weer opduikende klarinet, die ook als een rode draad door de muziek loopt. Qua muziek moet je denken aan een hybride van Drill, Hint, Bästard, Diabologum, Scorn, Einstürzende Neubauten en Dälek. Op de tweede schijf krijg je nog remixen van onder andere Scorn, Aucan, Meira Asher, Von Magnet en Spade & Archer, hetgeen de bloedgroep ook wel enigszins aangeeft. Al met al is dit duizelingwekkend goed!

Luister Online:
Nynias

door Jan Willem Broek

Comments

comments

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.